Annexatie

Na de Tweede Wereldoorlog wilde Nederland grote delen van Duitsland annexeren als compensatie voor de geleden schade tijdens de oorlog. In een reeks interviews gehouden door de stichting Film en Wetenschap werden vier geïnterviewden gevraagd naar hun beweegredenen voor hun standpunt in de discussie over de mogelijke annexatie van Duitse gebieden door Nederland direct na de oorlog. De volgende personen zijn geïnterviewd door A.P. van Goudoever, A.A.M. van Schaik, R.L. Schuursma en Sj. Vellenga:

• Mr. J.A.H.J. van der Dussen: Tijdens de bezetting liet Van der Dussen, destijds burgemeester van Hengelo, herhaaldelijk blijken niets op te hebben met de praktijken en ideologie van de bezetter, wat resulteerde in “de nodige conflicten”, zoals beschreven in het boek “Hengelo in oorlogstijd” (Jan-Pieter van Vree, 1985), dat “talrijke confrontaties” met de Duitse autoriteiten en de NSB vermeldt. Op 5 juni 1942 werd Van der Dussen gearresteerd en overgebracht naar kamp Beekvliet in Sint-Michielsgestel. Na de oorlog werd hij opnieuw burgemeester van Hengelo, ditmaal van 1945 tot 1951.
• G.B.J. Hiltermann: Hij werkte enige tijd voor De Telegraaf. In 1942 nam hij ontslag bij de krant, naar eigen zeggen omdat de Duitsers de krant dwongen een antisemitisch artikel te publiceren. Daarna was hij een van de medeoprichters van Elsevier, dat voor het eerst verscheen na de oorlog.
• Mw. Dr. H. Verwey-Jonker: Al voor de Tweede Wereldoorlog zette zij zich in voor de opvang van Joodse vluchtelingen in het Dommelhuis, en gedurende de oorlog bleef zij hierbij betrokken. Samen met haar man ondersteunde zij ook het Philipscommando in Kamp Vught.
• Politicus F.J. Goedhart: Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog gaf Goedhart illegaal de Nieuwsbrief van Pieter ’t Hoen uit, met politieke opiniërende artikelen over de situatie waarin Nederland terecht was gekomen. In januari 1942 werd Goedhart samen met de politicus Herman Wiardi Beckman gearresteerd op het strand van Scheveningen tijdens een poging naar Engeland te vluchten. Goedhart werd ter dood veroordeeld, maar slaagde erin op 2 augustus 1943 bij een transport uit het kamp Vught te ontsnappen.