Geef een of meerdere zoektermen op.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
De interviews zijn gehouden ten behoeve van en verwerkt in de film Drugs, stuff tot nadenken (René Swetter, SFW 1972). Vijf interviews betreffen gebruikers van softdrugs en (ex-)verslaafden van harddrugs. De ervaringen van de personen variëren van tweemaal ooit een stickie gerookt tot twaalf jaar opiumverslaving. Eén interview betreft de echtgenote van een (ex-) opiumverslaafde.
Drugs, stuff tot nadenken is gemaakt op initiatief van de Amsterdamse psychiater Peter Geerlings. Allerwege geconfronteerd met een grote vraag naar informatie over drugs achtte Geerlings het nodig een film toe te voegen aan het drug-informatie-pakket dat in ons land in omloop is (zoals een programma van de Kritische Filmers uit Breda, uitzendingen van verschillende omroepen en van de schooltelevisie en een reeks publikaties). Geerlings stuitte vooral op informatiegebrek bij mensen die dagelijks omgaan met- jongeren op scholen, sociale academies, en vormings- en jongerencentra. De film: Drugs, stuff tot nadenken, is voornamelijk voor hen bedoeld. De makers van de film zullen echter ook gaan onderzoeken of het kijkerspubliek tot de jongeren zelf kan worden uitgebreid- „Het probleem daarbij is echter”, zegt regisseur René Swetter, „dat er nogal wat mensen zijn die vrezen dat de jongeren die informatie over drugs als reclame interpreteren.” Een vrees die ongegrond lijkt. Wanneer je kijkt en luistert naar de zeven jongeren die in de film vertellen over hun ervaring met drugs onderga Je geen reactie van: hé, ik moet ook zo nodig. Er is in de hele film maar één jongen (Jaap, 32, uitgever en ongehuwd zegt de toelichting) die het roken van hasjiesj goed kan integreren in zijn functie in het maatschappelijk leven. De andere geïnterviewden roken. als een reactie op hun omgeving en lijken er geen van allen echt gelukkig mee. De film creëert daardoor een wat vertekend beeld van het druggebruik in Nederland. Immers Leuw heeft dat met zijn onderzoek onder scholieren nog eens bevestigd: de meeste gebruikers houden het bij wat Incidentele experimenten met cannabis.
De discussiefilm (korte versie) waarin de taboedoorbreking rondom drugsgebruik voorop staat is hier te vinden: link naar archief
