Interviews van Ger Verrips met CPN leden

Gerrit (Ger) Johannes Verrips; geboren in Amsterdam 18 december 1928, overleden in Amsterdam 31 augustus 2015; actief lid van de PvdA 1948-1952; lid van de CPN 1953-1975; redacteur van het communistische dagblad De Waarheid 1960-1968; lid van het partijbestuur van de CPN 1958-1964; opnieuw lid van de PvdA vanaf 1985; redactielid van het maandblad Socialisme en Democratie; voorzitter van het Fonds voor de Letteren 1980-1987; publiceerde een aantal romans waarvan Nathalie wellicht de bekendste is en biografieën van Albert Camus en Karel van het Reve.

In 1995 verscheen zijn magnum opus Dwars, duivels en dromend. De geschiedenis van de CPN 1938-1991.

Interviews met Harry Verheij,  Marcus Bakker, Henk Goudkuil, Duco Hellema, Henk Hoekstra, Hanneke Jagersma, J.C.W., Esther de Jong, Bertus Brandsen, Gerrit Kleinveld, Gerard Maas, Geert van der Molen, Frans Molin, Koert Stek, Jan Vlietman, Jaap Wolff, Joop Morriën.

CPN-conferentie in Amsterdam, Paul de Groot (links) en Marcus Bakker. 22 december 1973, Amsterdam,

Dwars, Duivels en Dromend is een boek van Ger Verrips uit 1995 dat gaat over de geschiedenis van de Communistische Partij van Nederland (CPN) van 1938 tot 1991.

Verrips, zelf twintig jaar lid van de CPN, baseerde het boek op nooit eerder onderzochte documenten, in de tot dan toe gesloten archieven van de CPN in Amsterdam, de Communistische Partij van de Sovjet-Unie (CPSU) in Moskou en de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Hij sprak met diverse vooraanstaande leden van de partij, onder wie Annie van Ommeren-Averink, Bertus Brandsen, Harry Verheij, Jan Vlietman en Huib Zegeling.

Hij schetst een portret van Paul de Groot, veertig jaar de leider van de CPN. Hij beschrijft het functioneren van de illegale CPN in de oorlogsjaren en het verzet van de communisten. Verder beschrijft hij de Koude Oorlog, de reacties op de Hongaarse Opstand, de breuk met Moskou en de interne partijstrijd. Ook de laatste periode van crisis, intellectuele opleving, feminisering en de uiteindelijke teloorgang die tot opheffing van de partij, wat uiteindelijk tot samengaan met andere partijen in GroenLinks leidde, zijn beschreven.