Op DBNL staan alle transcripties van de interviews van 1962-1982
Ten huize van … is een Vlaams praatprogramma dat in 1957 voor het eerst op TV1 (Eén) te zien was.
Presentator Joos Florquin bezocht elke aflevering een Bekende Vlaming of Bekende Nederlander en interviewde hem in zijn eigen woning. Hij installeerde zich drie dagen lang in het huis van de persoon in kwestie, terwijl zijn cameraploeg beeldopnames maakte. De meeste geïnterviewden waren afkomstig uit de politieke of culturele wereld. De eerste gast was Gerard Walschap. Daarna volgden er ruim 250. In de interviews staan de geïnterviewden centraal. Zij konden vrijuit vertellen en waren enkel zelf in beeld. Oftewel, echte oral history.
In de loop der decennia interviewde Florquin een indrukwekkend aantal personen. De interviews werden achteraf neergeschreven, gebundeld en gepubliceerd in een reeks boeken. Toen Florquin in 1978 overleed werd het programma ook lange tijd stopgezet.
Pas in de jaren 90 verschenen er nieuwe afleveringen rond “Ten huize van”, ditmaal met Edward De Maesschalck als interviewer (34 afleveringen). Vanaf 2003 nam Frieda Van Wijck de presentatie over.
Een overzicht van een groot deel van de geïnterviewden:
Naam | Uitzending | Boekdeel |
Aafjes Bertus | 1969 | 7 |
Alfrink Bernardus J. | 1971 | 9 |
Aubroeck Karel | 1958 | 2 |
Avermaete Roger | 1962 | |
Baekelmans Lode † | 1963 | 3 |
Baie Eugène † | 1961 | 10 |
Baksteen Dirk † | 1963 | 3 |
Baksteen Gerard † | 1963 | 3 |
Baur Frank † | 1960 | 16 |
Boon Constant | 1977 | 17 |
Boon Louis-Paul (2) † | 1971 | 8 |
Bosmans Phil | 1978 | 15 |
Bovy Vina | 1977 | 18 |
Brachin Pierre | 1967 | 8 |
Broekx P. † | 1965 | 16 |
Brugmans Henk | 1962 | 18 |
Brulez Raymond † | 1959 | 1 |
Burssens Amaat | 1962 | |
Cardijn Jozef † | 1962 | 3 |
Carmiggelt Simon (2) | 1972 | 9 |
Caspeele Hendrik | 1973 | |
Claes Ernest † | 1958 | 1 |
Collaer Paul | 1961 | |
Collin Fernand | 1964 | 3 |
Contrijn Jef | 1974 | |
Cool August | 1968 | 7 |
Coppé Albert (2) | 1973 | 10 |
Cornelis Hendrik | 1971 | |
Cox Jan † | 1976 | 17 |
Craeybeckx Lode † | 1966 | 4 |
Daan Lea | 1969 | |
Daisne Johan † | 1972 | 10 |
Darciel Elsa | 1975 | |
De Bock Eugène † | 1962 | 16 |
De Boeck Felix | 1958 | |
De Boeck Felix | 1967 | 1 |
De Clerck Oscar † | 1960 | |
Declerck Richard | 1977 | 17 |
De Coen Jeanne † | 1961 | |
De Cuyper Floris † | 1959 | |
De Hartog Jan | 1965 | 4 |
De Jong Marinus | 1959 | 18 |
De Keyser Paul † | 1961 | |
De Leebeeck Maria | 1977 | |
Delwaide Leo † | 1969 | 8 |
De Man Yvonne † | 1965 | 4 |
De Mayer Aloïs † | 1963 | |
Demedts André | 1968 | 6 |
De Meester Johan | 1965 | |
De Meester Louis | 1969 | 16 |
De Meyer Willem | 1964 | 14 |
De Muynck Gust | 1965 | 4 |
Den Doolaard A. (2) | 1971 | 9 |
Denys Willem (2) | 1978 | 15 |
De Pillecyn Filip † | 1959 | 1 |
De Raeymaeker Louis † | 1966 | 17 |
De Ridder André † | 1961 | 1 |
De Schryver August | 1968 | 7 |
De Smedt Emiel J. | 1977 | 15 |
De Smet Léon † | 1961 | 2 |
De Spot Jan † | 1977 | 16 |
De Sutter Ignace | 1977 | 14 |
De Sutter Jules † | 1967 | 15 |
De Troyer Prosper † | 1958 | 1 |
De Vocht Lodewijk † | 1958 | 13 |
De Vree Paul | 1972 | 13 |
De Waele Fernand J.M. † | 1966 | |
De Wit Gaspar † | 1961 | |
Diels Herman | 1968 | |
Diels Joris | 1968 | 6 |
Dille Denijs (2) | 1975 | 13 |
Dumon André † | 1963 | |
Elaut Leon † | 1965 | 4 |
Elsing Johan-Mark | 1977 | 15 |
Elström Harry | 1960 | |
Eyskens Gaston (2) | 1974 | 11 |
Fayat Hendrik | 1976 | 15 |
Gerlo Aloïs | 1973 | 13 |
Gevers Marie † | 1963 | 17 |
Geyl Pieter † | 1961 | 2 |
Gheyselinck Roger † | 1970 | |
Gijsen Marnix | 1959 | 1 |
Gijsen Marnix | 1974 | 12 |
Gilliams Maurice | 1968 | 5 |
Goris René | 1975 | 12 |
Grammens Flor | 1972 | 9 |
Gronon Rose † | 1969 | 6 |
Gunzburg Nico | 1967 | 9 |
Haanstra Bert | 1976 | 13 |
Haasse Hella (2) | 1975 | 12 |
Haesaerts Paul † | 1966 | 17 |
Hagedoorn Georgette (2) | 1975 | 13 |
Helman Albert | 1976 | 14 |
Herberigs Robert † | 1960 | |
Herckenrath Antoon † | 1974 | 12 |
Herreman Raymond † | 1960 | 2 |
Heymans Corneel † | 1963 | 3 |
Hoste Marcel A.J. † | 1974 | 18 |
Hullebroeck Emiel † | 1958 | 1 |
Indestege Luc † | 1965 | 5 |
Jacquemyns Pol † | 1967 | 16 |
Janssens Magda † | 1971 | 10 |
Jespers Floris † | 1959 | 5 |
Jespers Oscar † | 1958 | 5 |
Jonckheere Karel | 1968 | 5 |
Kimpe Reimond † | 1964 | 3 |
Knuvelder Gerard | 1974 | 14 |
Kuypers Julien † | 1962 | 5 |
Lamberty Max † | 1960 | 5 |
Lampo Hubert (2) | 1973 | 10 |
Langui Emile † | 1969 | 6 |
Lauwereys Modest † | 1962 | |
Leemans Victor † | 1967 | 7 |
Leys Fanny | 1960 | 5 |
Liebaers Herman | 1973 | |
Luns J.M.A.H. | 1968 | 6 |
Maes Jef | 1975 | 18 |
Magits Leo | 1966 | 8 |
Malfait Hubert † | 1968 | 16 |
Manteau Angèle | 1967 | 5 |
Marceau Félicien | 1976 | |
Major Louis | 1967 | 7 |
Martens Adriaan † | 1963 | 3 |
Martens Gaston † | 1958 | 2 |
Masereel Frans † | 1961 | 1 |
Minnaert Marcel † | 1970 | 7 |
Minne Joris | 1958 | |
Minne Joris | 1967 | 1 |
Minne Richard † | 1962 | 1 |
Moens Wies | 1975 | 12 |
Mussche Achiel † | 1961 | 2 |
Naessens Maurits | 1961 | 6 |
Nees Staf † | 1959 | 2 |
Opsomer Isidoor † | 1957 | |
Paerels Willem † | 1959 | |
Peeters Flor | 1958 | 1 |
Peeters Karel C. † | 1970 | 11 |
Pelemans Willem | 1962 | 18 |
Philips Luc | 1971 | 9 |
Picard Leo † | 1963 | 17 |
Pieck Anton | 1973 | 11 |
Poels Albert | 1959 | 1 |
Pols André M. † | 1964 | |
Poot Marcel | 1972 | 17 |
Preud’homme Arm. | 1970 | 8 |
Renard Raf | 1977 | |
Rens Jef | 1969 | 6 |
Roelants Maurice † | 1959 | 2 |
Romein-Verschoor Annie † | 1974 | 11 |
Ruyslinck Ward (2) | 1975 | 12 |
Ryelandt Joseph † | 1959 | 10 |
Sabbe Etienne † | 1968 | |
Saverys Albert † | 1958 | 1 |
Schillebeeckx Edward (2) | 1976 | 13 |
Schmidt Annie M.G. (2) | 1974 | 11 |
Schmook Ger | 1963 | 18 |
Segers Paul W. | 1966 | 17 |
Servaes Albert † | 1966 | 3 |
Servranckx Victor † | 1961 | 5 |
Seuphor Michel | 1965 | 4 |
Slabbinck Rik | 1971 | 10 |
Stynen Léon | 1972 | 18 |
Stracke E.P. Desiderius † | 1966 | 4 |
Struye Paul † | 1971 | 8 |
Stuiveling Garmt (2) | 1970 | 8 |
Suenens Leo | 1970 | 8 |
Termote Albert † | 1970 | |
Terruwe Anna A.A. | 1972 | 10 |
Thiel Urbain † | 1967 | |
Thuysbaert Prosper † | 1962 | |
Tinbergen Jan | 1976 | 13 |
Torfs Jos | 1978 | |
Vaerten Jan † | 1974 | 12 |
Van Acker Achiel † | 1964 | 3 |
Van Aken Piet (2) | 1978 | 15 |
Vanaudenhove Omer | 1977 | 14 |
Vanbeselaere Walth. | 1970 | 18 |
Van Cauwelaert Emiel | 1976 | 17 |
Van Cauwelaert Frans † | 1960 | 2 |
Vandekerckhove Michiel | 1973 | 18 |
Van den Abeele Hugo † | 1967 | |
Vandendriessche Ern. | 1969 | |
Vandeputte Robert | 1971 | 16 |
Van der Essen Leo † | 1960 | |
(Van der Goes Hugo) | 1968 | |
Vanderlick Armand | 1969 | 7 |
Van der Meer Frits | 1973 | 11 |
Van der Meer de Walcheren Pieter † | 1966 | 4 |
Vandermeulen Lambertus † | 1974 | 12 |
Van der Mueren Floris † | 1960 | |
Van der Plaetse Antoon † | 1968 | |
Vanderpoorten Herman | 1978 | 15 |
Vandersteen Willy | 1976 | 13 |
Van de Velde Anton | 1964 | |
Van de Voorde Urbain † | 1964 | 7 |
Van Duinkerken Anton † | 1960 | 1 |
Van Eynde Jos | 1975 | 14 |
Van Hemeldonck Em. † | 1958 | 1 |
Van Hool Bernard † | 1970 | |
Van Hulse Camil | 1967 | |
Van Isacker Karel | 1977 | 14 |
Van Istendael August | 1975 | 16 |
Van Oorschot Geert (2) | 1977 | |
Van Overstraeten Jozef | 1966 | 5 |
Van Overstraeten War | 1960 | 10 |
Van Oye Paul † | 1965 | |
Van Reeth Flor † | 1959 | 14 |
Vansina Dirk † | 1965 | 4 |
Van Straaten Werenfried | 1972 | 12 |
Van Vlaenderen Michel † | 1964 | 3 |
Van Waeyenbergh Honoré † | 1961 | 2 |
Van Werveke Hans † | 1969 | 6 |
Van Wilderode Anton | 1976 | 14 |
Vercammen Jan | 1973 | 11 |
Veremans Renaat † | 1959 | 2 |
(Verlooy Jan Baptist) | 1973 | |
Victor René | 1964 | 17 |
Vinck Joseph † | 1970 | 18 |
Vranckx Alfons † | 1973 | 16 |
Walschap Gerard | 1957 | 1 |
Wasserman Ida † | 1968 | 6 |
Westerlinck Albert | – | 15 |
Wijnants Ernest † | 1960 | |
Wildiers Max | 1969 | 7 |
Yoors Eugène † | 1959 | 1 |
De afleveringen zijn in te zien via het VRT archief.
Belga Sport is een Vlaamse documentaire-televisiereeks die kantelmomenten in de Belgische sportgeschiedenis uitbeeldt. Het programma, dat gemaakt wordt door Woestijnvis en te zien is op de Vlaamse openbare omroep Canvas, diept fragmenten uit het VRT-sportarchief op en werpt met getuigenissen nieuw licht op ‘bekende’ feiten. De ondertitel luidt dan ook Oude sportverhalen in een nieuw daglicht. De eerste reeks werd uitgezonden in het voorjaar van 2007. Onlangs kwam een nieuwe reeks uit in 2024. In juni 2008 werd Belga Sport onderscheiden met de Prijs van de Televisiekritiek. En begin 2011 ontving het programma een nominatie bij de Vlaamse Televisie Sterren in de categorie ‘Beste Informatieprogramma’.
Er bestaat eveneens een podcast met de makers van Belga Sport. Deze kunt u hier vinden.
Gedeeltelijk online beschikbaar
Andere seizoenen zijn aan te vragen via het VRT archief.
Titel: Belpop: de eerste vijftig jaar
Auteur: Jan Delvaux
Uitgever: Borgerhoff & Lamberigts, Ghent, 2011
ISBN: 9789089312495
Belpop is een tv-programma over de Belgische popscene op Canvas. Het verwijst naar belpop, een verzamelterm voor muziek van Belgische groepen. Sinds 2008 behandelt elke aflevering een artiest, soms komen meerdere artiesten aan het woord. Zij vertellen over het verleden van belpop. Tussen 2008 en 2020 deed Luc Janssen de interviews en voice-over. Vanaf 2023 nam Bent van Looy deze taak over. Zie hier een review van het laatste seizoen.
Jan Delvaux, medewerker van het programma, publiceerde in 2011 ook een boek met de titel Belpop: de eerste vijftig jaar, waarin hij de geschiedenis van de Belgische popmuziek beschrijft, van Kili Watch van The Cousins tot heden.
Zie eveneens Belpop Bonanza #1000 – Een duik in 40 jaar AB geschiedenis
Xavier Taveirne praat met de eerste generaties mannen die zich in Vlaanderen durfden te outen als homo. Het is een aangrijpende en vaak ook onthutsende reeks met verhalen over liefde, strijd en pijn, en het taboe van het homo zijn in minder tolerante tijden.
In drie afleveringen vertellen oudere homo’s ongecensureerd hun verhaal. Belangrijke verhalen en vaak ook gesprekken waarin ze heikele actuele thema’s niet uit de weg gaan.
Driedelige documentaire “Voor de mannen”
Aflevering 1: 1940-1970
In de eerste aflevering komen de homo’s aan het woord die opgroeiden in het katholieke Vlaanderen van na de oorlog. Seks was voor iedereen taboe, en als er al over homoseksualiteit werd gesproken, dan had men het over ‘jeanetten’. Ook de kerk was heel repressief.
Xavier zoekt Paul Rademaekers op, 98 jaar intussen, die zich nog altijd kwaad maakt als hij aan die tijden terugdenkt: “Ik heb altijd gezegd: homoseksualiteit is geen seksueel probleem, maar een sociaal probleem. Ik ben met moeilijke kaarten aan de start gekomen. Maar zelfs met moeilijke kaarten moet je proberen zoveel mogelijk troeven te maken. Mijn troeven waren dat ik me altijd inzette voor anderen en dan vooral voor homo’s.”
De eerste kentering kwam er pas in 1970, toen Will Ferdy als eerste bekende Vlaming op televisie sprak over zijn “anders zijn”. Het was een shock voor Vlaanderen. Will kreeg veel negatieve reacties, maar zijn moedige getuigenis vormde wel het prille begin van de homo-emancipatie.
Aflevering 2: 1970-1980
De wilde jaren zeventig waren ook voor de homogemeenschap de jaren van seksuele bevrijding en maatschappelijke veranderingen.
Hoewel homo’s – zeker op het platteland – nog vaak een verborgen leven bleven leiden, ontstonden er in de steden bloeiende subculturen met homobars en discotheken waar alles mogelijk was. Een liederlijk leven waar iedereen vandaag met nostalgie aan terugdenkt.
Xavier praat ook met Chille De Man en Guido Totté. Guido kwam met de trotskistische Rooie Vlinder voor het eerst op straat om gelijke rechten voor homo’s en hetero’s af te dwingen. Een vroege voorloper van de Pride, die Chille later voor het eerst organiseerde in Brussel.
Aflevering 3: 1980-1995
Voor de homogemeenschap werden de jaren tachtig overschaduwd door de opkomst van een nieuwe, dodelijke ziekte: aids.
In deze aflevering vertellen homo’s over de ravage die het aidsvirus heeft aangericht. Het duurde jaren voor de eerste medicatie beschikbaar was, en in die tijd raakten veel homo’s besmet. Slechts enkelen van hen zijn nu nog in leven. Eén van hen is Patrick Reyntiens. Xavier praat met hem over die zwarte jaren, waarin alle homo’s opnieuw met de vinger werden gewezen. “Aids was de straf van God voor het bandeloze gedrag van de homo’s”, en aidspatienten waren de nieuwe pestlijders.
Xavier praat ook met Rob Scheers, die actief was bij de eerste preventiecampagnes, maar later toch zelf besmet raakte door risicovol gedrag.
In 1982 zond de toenmalige BRT (nu: VRT) Maurice De Wildes legendarische documentairereeks De Nieuwe Orde uit. Over de collaboratie met de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Hierna volgden nog andere series: over het verzet, de oostfronters, de bestraffing… Voor die documentaires interviewden Maurice De Wilde en zijn medewerkers meer dan driehonderd mensen. Onder hen bekende collaborateurs zoals Jef Vande Wiele, leider van DeVlag, en Rex-leider Léon Degrelle. Mensen uit het verzet, ministers, advocaten en professoren werden eveneens door Maurice De Wilde in zijn kenmerkende stijl geïnterviewd.
Documentaires van Maurice De Wilde
De Nieuwe Orde – 19 afleveringen
De Verdachten – 4 afleveringen
De Tijd der Vergelding – 8 afleveringen
De Oostfronters – 7 afleveringen
De Repressie – 5 afleveringen
De Kollaboratie – 10 afleveringen
De Jeugdkollaboratie – 4 afleveringen
‘De Allerlaatste Getuigen’ is een interviewproject waarin 100 hoogbejaarde Vlamingen voor de camera getuigen over de eerste wereldoorlog.
Hun verhalen vormen samen het grote verhaal van de oorlog in Vlaanderen, in al zijn facetten. De oorlog was ingrijpend, niet alleen voor zij die aan het front vochten en woonden.
Al deze getuigen waren kind tijdens de oorlog. Sommigen moesten hals over kop op de vlucht naar Nederland, Engeland of Frankrijk, anderen leefden onder de terreur van de bezetter. Sommigen leden honger en mistten hun vader die vocht aan het front of als krijgsgevangene naar Duitsland was gevoerd…
De allerlaatste getuigen van WO I
Auteur: Philip Vanoutrive
Uitgever: Lannoo, 2018
ISBN: 9789401456210
Op basis hiervan verscheen het boek “De allerlaatste getuigen van WO1” van Philip Vanoutrive. De verhalen van 43 getuigen doorkruisen 23 themahoofdstukken waarin hun oorlogsherinneringen telkens verweven zijn met historische achtergrondinformatie. Op levendige wijze vertellen ze over hun ervaringen en belevenissen. Weerzinwekkende anekdotes over dood en vernieling maar ook ontroerende of grappige verhalen kunnen ze zich nog levendig voor de geest halen. Voor de ene was het een ‘mooie en leuke’ tijd – er gebeurde eens wat! Voor de andere spatten de kinderdromen als een ontploffende granaat uiteen.
De strijd voor een gelijkwaardige positie en vertegenwoordiging van vrouwen en mannen in Vlaanderen is al meer dan een eeuw oud. Er zijn grote stappen gezet, maar we zijn er nog niet. Aan de hand van getuigenissen en archiefbeelden schetst de vierdelige reeks ‘Wij, vrouwen’ de evolutie van de positie van vrouwen in onze samenleving, zowel privé als in het publieke leven.
Hoe hebben foute verwachtingen, opvoeding, glazen plafonds, discriminatie, druk, vooroordelen of andere obstakels het vrouwen de voorbije decennia moeilijk gemaakt om zich optimaal te ontplooien? Bijvoorbeeld op het gebied van opvoeding, onderwijs, huwelijk, gezin, seksualiteit, werk en politiek. Hoe zijn ze daarmee omgegaan? Wat hebben actiegroepen, politica’s en individuele vrouwen kunnen veranderen? En hoe ervaren vrouwen al die obstakels vandaag?
In ‘Wij, vrouwen’ brengen vrouwen van alle leeftijden en standen hun verhaal, samen met politica’s, boegbeelden van de vrouwenbeweging en voormalige ‘Dolle Mina’s’. Hun getuigenissen worden geïllustreerd met straffe archiefbeelden. Het zijn nu eens onthutsende en dan weer grappige verhalen over de opvoeding tot huishoudster, knokken om te mogen studeren, de verovering van de mannenberoepen, seksuele taboes en mannen die het nog altijd beter denken te weten. De vier afleveringen focussen achtereenvolgens op seksualiteit, huwelijk en gezin, beroepsleven en de politiek.
‘Wij, vrouwen’ hanteert daarbij de beproefde formule van Kinderen van…: het hele historische én actuele verhaal wordt verteld door betrokken getuigen die de kijker recht aankijken.
Een verrassende blik achter de schermen van de strijd voor vrouwenrechten. Vaak verbluffend archiefmateriaal dat niet in de laatste plaats het seksisme van onze eigen openbare omroep te kijk zet. En achttien vrouwen die je meeslepen in hun verhaal en je met diep respect achterlaten.
Video’s zijn te bekijken indien je bent aangemeld en je Belgische woonplaats of identiteit bevestigd hebt
S1 | Afl.1
Baas over eigen lijf
Strijd om seksuele vrijheid, van taboe op maandstonden tot Metoo
S1 | Afl.2
Vrouwen moeten hun plaats kennen
Decennialang zijn vrouwen opgevoed tot gehoorzaamheid aan de man.
S1 | Afl.3
Welkom in de mannenwereld
Het onderwijs bereidt meisjes lange tijd vooral voor op het huishouden.
S1 | Afl.4
Vrouwen aan de macht
Vrouwen organiseerden zich, verzetten zich en veroverden hun plek
Hieronder een overzicht van de 18 getuigen – of te wel deelnemers aan de documentaire Wij, vrouwen van Canvas – gerangschikt volgens leeftijd.
In Koolputters graven een aantal zorgvuldig geselecteerde ex-mijnwerkers diep in hun geheugen, waar ze een schat aan kleurrijke verhalen over de mijn hebben opgeslagen. Op sappige en plastische manier vertellen ze ontroerende, grappige en spannende anekdotes over het gevaarlijke en ongezonde werk ‘in de put’, over het dagelijkse leven in de cités, over de strijd voor sociale rechten, de komst van de ‘gastarbeiders’ en over de opkomst en het verval van de zware industrie in Limburg.
De reeks laat vooral arbeiders aan het woord: mannen (en vrouwen) die in armoede opgroeiden, meestal niet gestudeerd hadden en hoopten op een betere toekomst door in de put te gaan werken.
Hun verhalen vormen de basis van de reeks en worden aangevuld met historisch filmmateriaal uit diverse archieven en sfeerbeelden van de nog bestaande industriële architectuur en de originele mijnwerkerscités uit die tijd.
De reeks komt op het juiste moment. Niet alleen omdat het 30 jaar geleden is dat de laatste Limburgse steenkoolmijn, die van Heusden-Zolder, gesloten werd. Maar ook omdat de generatie die het verhaal van de mijnen nog uit eigen ervaring kan vertellen, aan het verdwijnen is. Dat blijkt onder meer uit de jammere vaststelling dat vier van de 13 kroongetuigen sinds de opnames zijn overleden.
De meeste getuigen zijn zeventigers en tachtigers, sommigen zelfs een eind in de negentig. Dit zijn de namen:
Agostino Mele – 83 jaar
Franco Mirisola – 69 jaar
Ismail Erdogdu – 72 jaar
Jan Kocur (+) – 79 jaar
Jean De Schutter – 76 jaar
Jean Peeters – 69 jaar
Louis Snoeks (+) – 91 jaar
Mai Van Houdt – 82 jaar
Mil Coenen – 63 jaar
Rocco Berterame (+) – 95 jaar
Sandrettin Koçak – 80 jaar
Sophie Gruszowski – 76 jaar
Stephan Bratus (+) – 96 jaar
De afleveringen
Drie afleveringen gaan over de vele facetten van het ondergrondse leven, een vierde behandelt het leven boven de grond en de vijfde schetst het verhaal van de sluiting van de mijnen.
Aflevering 1 – Onder de grond
In de eerste aflevering nemen de koolputters ons mee in de mysterieuze wereld onder de grond. In geuren en kleuren vertellen ze over hun werk en gewoontes tussen de stenen en het stof.
Aflevering 2 – Op leven en dood
In de tweede aflevering belichten de koolputters de gevaren van het werk in de mijnen. Ze halen herinneringen op aan spannende momenten en heikele toestanden die voor hen gelukkig doorgaans goed afliepen. Al was dat niet voor iedereen het geval.
Aflevering 3 – Het beloofde land
In de mijnen kwam men handen tekort. Daarom werden werkkrachten aangetrokken uit andere landen. Deze derde aflevering vertelt over de ervaringen van de nieuwkomers in ons land en schetst de veelkleurige kameraadschap onder de grond.
Aflevering 4 – De cité
In de vierde aflevering nemen de koolputters ons mee naar de cité. De mijn was immers veel meer dan de donkere gangen onder de grond. Ook het familiale leven bovengronds werd helemaal beheerst en georganiseerd door de mijn, in wijken en buurten waar de mijnwerkers samen leefden.
Aflevering 5 – De sluiting
De laatste aflevering blikt terug op de sluiting van de mijnen in Limburg. De koolputters halen herinneringen op aan de acties en stakingen die ze ondernamen en schetsen het gevoel waarmee ze tot op de dag van vandaag nog worstelen.
Precies 60 jaar na de onafhankelijkheid van Rwanda en Burundi vertelt de driedelige documentaire reeks Metissen van België de onthutsende geschiedenis van meer dan 300 metissen uit de Belgische koloniale periode in Rwanda. De makers van de reeks doen dat aan de hand van het levensverhaal van drie van hen: Jaak, Paul en Jacqueline.
Als onwettige kinderen van een witte vader en een zwarte moeder werden ze door de Belgische overheid weggehaald bij hun moeder en in het internaat van Save in Rwanda geplaatst. Net voor de onafhankelijkheid moesten ze ook daar weg en werden ze halsoverkop naar België overgebracht.
Daar kwamen ze ontworteld en getraumatiseerd terecht in een adoptiegezin of een weeshuis. Het waren gebeurtenissen die hun hele verdere leven tekenden. Pas in 2015 kregen ze toegang tot hun officiële dossier en konden ze op zoek gaan naar hun roots.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerden tienduizenden Belgen met het naziregime. Hun kinderen blikken terug en getuigen over de oorlogsperiode. Wat deden hun ouders, waarom collaboreerden ze, en hoe staan hun kinderen daar nu tegenover?
Voor de familieleden van collaborateurs waren de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog groot. Ze deelden mee in de bestraffing en de schaamte. Kinderen hadden het vaak nog lastiger, omdat een normaal familieleven werd verstoord door feiten waar ze helemaal niets mee te maken hadden. Het zijn ervaringen waar ze een leven lang over hebben nagedacht. De getuigenissen uit de spraakmakende Canvasreeks Kinderen van de collaboratie worden nu samengebracht in boekvorm. Het boek wordt samengesteld door Piet Boncquet en verschijnt in samenwerking met Canvas. Historicus Geert Clerbout, de eindredacteur van de documentairereeks en de auteur van onder meer Publiek geheim, schrijft het voorwoord. Piet Boncquet (1958) is historicus en archeoloog. Hij was jarenlang journalist bij de kranten Het Nieuwsblad en De Tijd.