Het doel van het interviewproject was om levensverhalen vast te leggen van de eerste generatie. Hen werd gevraagd naar hun ervaringen in de eerste twintig jaar in Nederland.

De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1930 – 1991 met de nadruk op 1951 – 1976. Er wordt voornamelijk over Nederland, Indonesië, de Molukken gesproken.
Thema’s zijn o.a. overheidsbeleid, integratie, verzet, binnenlands bestuur, RMS-regering.

Soms zijn er meerdere inventarisnummers per persoon aanwezig.

De interviews zijn gehouden ten behoeve van de dissertatie van J. Bank, Katholieken en de Indonesische Revolutie, Baarn: Ambo, 1983.
Zij behandelen het Indonesiëbeleid van de Nederlandse regering en in het bijzonder de houding van de KVP in deze. Met de toenmalige fractieleider van de PvdA Van der Goes van Naters wordt gesproken over de verhouding tussen de PvdA- en de KVP-fractie inzake de Indonesische kwestie. De Graaf, Indonesië-specialist van de KVP-fractie eind jaren veertig, wordt gevraagd naar de ontwikkeling van het Indonesië-standpunt binnen de fractie. Met Van Aarden, secretaris van het Centrum voor Staatkundige Vorming in de onderhavige periode, spreekt Bank onder meer over de  verhouding van dit wetenschappelijk instituut van de KVP tot partijtop en fractie en over het Indonesiëbeleid van de fractie en de invloed daarvan op de partij.

De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1940 – 1976.
Er wordt voornamelijk over Indonesië en Nederland gesproken. Thema’s zijn o.a. Indonesiëbeleid, PvdA-fractie, KVP-fractie.

Bank behandelt de houding van katholieken in Nederland en Indië op het niveau van de kerk en de politiek tegenover de ontvoogding van Indië in de periode 1945-1949. Maar hij haalt er zoveel bij en beschrijft diverse aspecten zo uitvoerig dat het boek tevens een studie is van het gehele terrein van de dekolonisatie van Indië. Verhalen over de onafhankelijkheidsstrijd, de rol van de Engelsen tot najaar 1946, de verspreiding van het nationalisme, opkomst en ondergang van het federalisme, het beleid van de Nederlandse regering en dat van Batavia, de besluitvorming in Djokjakarta, de internationale scène, de militaire operaties, de katholieke partijen zowel in Nederland als in Indië, de missie en zending etc.

Na de coup van 30 september 1965 werden vele Indonesiërs vermoord en duizenden werden opgesloten op verdenking van communistische en linkse sympathieën. Na terugkeer in de Indonesische maatschappij kregen ze te maken met stigmatisering.
Het project Taporal ging in de jaren 1990 van start. Na jaren van onderdrukking en stilte begonnen voormalig politiek gevangenen hun herinneringen aan de periode na de coup van 30 september 1965, hun gevangenschap en de jaren na hun vrijlating op te schrijven. Andere konden of wilden hun verhaal niet opschrijven. Hen werd gevraagd hun ervaringen vast te leggen in een interview. Het doel van het project was om zoveel mogelijk levensverhalen van ex-politieke gevangenen vast te leggen om er zo voor te zorgen dat dit deel van de geschiedenis niet (bewust) vergeten zou worden. Het project heeft gedeeltelijke financiering ontvangen van het IISG in 1993.

De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1945 – 2000. Er wordt voornamelijk over Indonesië gesproken. Thema’s zijn o.a. interneringskampen, concentratiekampen, politieke gevangenen, dwangarbeiderskampen, coup van 30 september 1965, stigmatisering, Suharto regime.

Indonesische soldaat voor de executie van zogenaamde communistische verdachten. [Bron: insideindonesia.com]

De interviews zijn hoogstwaarschijnlijk afgenomen in Indonesië gedurende Frans Stultiëns’ correspondentschap voor de KRO. Het zijn volledige ongemonteerde interviews. De interviews zijn opgenomen na de vrijlating van politiek gevangenen vanaf 1978, naar aanleiding van het bezoek van toenmalig minister-president Van Agt aan Indonesië in april 1980 en in de aanloop naar de  Indonesische parlementsverkiezingen in mei 1982.

De opnames zijn via Komitee Indonesië bij het IISG ondergebracht.

De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1960 – 1981. Er wordt voornamelijk over Indonesië en de Molukken, Buru gesproken. Thema’s zijn o.a. politiek gevangenen, statement Nederlandse regering op persconferentie Jakarta 1980, Suharto, machtselites, corruptie, vergelijking situatie Iran en Indonesië, speciale troepenmacht, rellen in Makassar, racialisme, godsdienst, krijgsdienst, zakelijke belangen, politiek gevangenkamp Buru, isolatie, contact buitenwereld, zelfmoord, verkrachting, vrouwenafdeling, jeugdbeweging, vrouwenbeweging, boerenbeweging, jonge gevangenen, zwangerschap, toekomst van Indonesië, neokoloniaal regime, Poncke Princen, mensenrechten, politieke situatie, gevolgen van politiek gevangenschap, werkkamp, vluchtpogingen, slechte hygiënische toestanden.

De collectie is eind jaren negentig opgenomen. Hersri Setiawan, zelf politiek gevangene (tapol) van 1969 tot 1978 in Jakarta en op het eiland Buru, nam de interviews in verschillende landen in Europa en Azië af. Het doel was om individuele levensverhalen te verzamelen van Indonesische politieke emigranten die nog steeds in West-Europa, China, Vietnam en Indonesië wonen of woonden. De interviews gaan in op hun activiteiten als onderdeel van de Indonesische linkse intelligentsia vóór 30 september 1965 en hun levens na 1965 buiten Indonesië. Het project werd begeleid door Henk Schulte Nordholt en Willem van Schendel en gefinancierd door de Ford foundation. Naast de interviews is er ook een groot aantal egodocumenten verzameld waaronder memoires, rapporten en brieven van of over o.a. Institute of People’s Culture (LEKRA), de vakbondsbeweging en de Communistische Partij van Indonesië (PKI).

Deze collectie draait om het interviewen van Suparna S. Diredja door Celia Mather; deze interviews vonden plaats in 1982-1983 in Hoofddorp; de collectie bevat ook documentatiemateriaal over de economische en politieke situatie in Indonesië. Zie ook ‘Yes, We Did It! How the World’s Domestic Workers Won Their International Rights and Recognition’, een publicatie van Celia Mather.

De beschrijvingen van de digitale bestanden zijn gebaseerd op de bijschriften van de fysieke drager. In het geval van een cassette wordt elke kant (kant A en kant B) als een afzonderlijke eenheid beschreven. De collectie bestond oorspronkelijk uit 12 cassettes met de roepnummers GC5/638-649.

Interview door Celia Mather met Suprana Sastra Diredja, Usin Sutiwo, Bapak, Ibu Didi (meneer en mevrouw Didi), Aslam en Muntaib.

Celia Mather schrijft sinds het begin van de jaren tachtig over de rechten van werknemers in de wereldeconomie. Ze was de verslaggeefster van de Europese (2005) en mondiale (2006) conferenties voor organisaties van huishoudelijk personeel, en ondersteunde vervolgens het International Domestic Workers’ Network met het schrijven van folders, nieuwsbrieven, beleidsdocumenten, presentaties en toespraken, onder meer tijdens het proces om hun ILO-conventie C189 in 2011 binnen te halen.
documenten, presentaties en toespraken, ook tijdens het proces om hun ILO Conventie C189 in 2011 binnen te halen.

Interviews met oud-CPN-ers door studenten Rijksuniversiteit Groningen

31 cassettes – 15 interviews:

R. van Bueren-Schalker, Jaap ten Dam, Joop van Esch, J. Knukkel,  H.F. Koning, Dick van der Meer, J. van de Meulenhof, B. Kastelijn,  K.F. Neyssel, A. van Reemst, L.  Schalker, L.J.  Schmidt, D.  Smook, A.  Verreijt, J. van. Wijngaarden

40 cassettes – 20 interviews:

René Dammen, C.J. Drost,  Trees Enink, Ebel Glastra, Hans Heres, Daan Lataster, Klaas-Gert Lugtenborg, Fred Luider, Laurens Meerten, R. Meinds, Joop Morriën, Aiko Platje, M. Reining, J.G. Schoemaker, A. Schwertman, Koert Stek, Visser, Jaap Wolff, Thewis Wits, C. IJmkers 

Wim Pelt (geboren te Heerlen 1947) leerde het banketbakkersvak en werkte van 1965-1970 in de bakkerij van zijn vader. Hij studeerde in de jaren zeventig geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht en de Universiteit van Amsterdam en was in de jaren zeventig en tachtig actief in de CPN o.a. in de dagelijkse leiding van de districten Limburg en Utrecht, instructeur voor de CPN in het district Vecht-IJsselstreek, mede-verantwoordelijk voor de abonneewerving en bezorging van De Waarheid in het district Rotterdam, lid van de coördinatiegroep van de IPSO-geschiedenisgroep, lid van de redactie van Komma. Pelt was werkzaam als leraar in het beroepsonderwijs.

Wim Pelt promoveerde op Vrede door revolutie. De CPN tijdens het Molotov-Ribbentrop Pact (1939-1941)

De rol van de CPN in het eerste bezettingsjaar is lange tijd een beladen onderwerp geweest, waarover vóór- en tegenstanders van die partij niet redelijk konden discussiëren. Tot een echt afstandelijke wetenschappelijke behandeling kwam het pas in het boek van H. Galesloot en S. Legêne, Partij in het verzet (1986), dat een kleine 100 bladzijden aan de omstreden periode wijdt. De dissertatie van W. F. S. Pelt gaat ook weer voor bijna de helft over dat eerste bezettingsjaar, echter niet meer als onderdeel van de bezettingsgeschiedenis: Pelts onderwerp is de periode vanaf het sluiten van het Duits-Russische pact van 23 augustus 1939 tot aan de Duitse inval in de Sovjetunie en de in die periode door de CPN gevoerde politiek. Dus niet de binnenlandse politieke situatie in Nederland bepaalt Pelts periodisering, maar de buitenlands-politieke positie van de Sovjetunie.

Interviews van Henne Pauli over het voorzitterschap van Wim Kok van de FNV met Joop den Uyl, Chris van Veen, Piet Vos en Kok zelf.

Joop den Uyl in juli 1983. 83 min.

Chris van Veen, voorzitter van het Verbond van Nederlandse Ondernemingen (VNO). 97 min.

Piet Vos, secretaris van de Industriebond FNV. 139 min.

Wim Kok. 93 min.

Interviews van Pauli met politici en vakbondsbestuurders: Willem Aantjes, Fons Arnolds, Wim Duisenberg, Ruud Lubbers, Greetje Lubbi, Piet Steenkamp, Jan Terlouw en  Karin Adelmund.

Willem Aantjes en Ruud Lubbers op 25 oktober 1978 naar aanleiding van het debat over ‘Bestek ’81’ . 124 min.

Fons Arnolds, kenner van de katholieke arbeidersbeweging, op 20 maart 1983 over de toekomst van de FNV. 124 min.

Wim Duisenberg op 16 juli 1984 over de SER. 91 min.

Greetje Lubbi, voorzitter van de Voedingsbond FNV, op 20 maart 1983. naar aanleiding van de honderdste sterfdag van Karl Marx over de sporen van Marx in de vakbeweging. 94 min.

Piet Steenkamp over arbeidstijdverkorting. 62 min.

Jan Terlouw over een door D’66 uitgebracht rapport over technologische vernieuwing en sociaal-economisch beleid. 65 min.

Karin Adelmund. 45 min.

Het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) in Amsterdam investeert al weer enkele jaren in zogenaamde ‘oral history projecten’. Wat onder meer inhoudt: via gesprekken en interviews zicht krijgen op aspecten van sociale en vakbondsgeschiedenis, die je niet zo direct terugvindt in het meeste geschreven of digitale materiaal.
Dat leidt in 2016-2017 tot een serie uitgebreide en boeiende interviews met Wim Kok (1938-2018), in 2018 gevolgd door een reeks niet minder spannende gesprekken met Lodewijk de Waal.
Begin 2023 heeft de volgende loot aan de stam van dit project het licht gezien: de Henk Muller tapes. Vier interviews met deze door de wol geverfde vakbondsman.

Het resultaat: vele uren uniek vakbondshistorisch videomateriaal. Hieronder het complete overzicht én de links naar de interviews.

Collectie Interviews Wim Kok

COLL00306

Collectie Interviews Lodewijk de Waal

COLL00540

Collectie Interviews Henk Muller

COLL00691