90 interviews met 40 geïnterviewden
Diplomatieke Getuigenissen is een oral history project over het buitenlands beleid van Nederland. Streven is om de persoonlijke herinneringen van voormalige Nederlandse diplomaten vast te leggen via (gefilmde) interviews. Deze oral histories worden vervolgens ontsloten in een digitale omgeving, zowel in tekstuele als in audiovisuele vorm. Hiermee stellen wij een unieke collectie aan bronmateriaal over de totstandkoming en uitvoering van het Nederlands buitenlands beleid veilig voor de geschiedschrijving en maken we deze toegankelijk voor onderzoek.
Het project richt zich hierbij op personen die betrokken waren bij belangrijke gebeurtenissen en beleidsontwikkelingen van de afgelopen dertig jaar. Nederland werd in deze periode meermalen teruggeworpen op de vraag welke doelen het op het wereldtoneel diende na te streven. De scherpe ideologische tegenstellingen die de wereld van de Koude Oorlog hadden getypeerd, en daarmee ook het Nederlands beleid hadden geijkt, vervaagden na de val van de Berlijnse Muur. Europese samenwerking nam een vlucht met het Verdrag van Maastricht en de invoering van de Euro, maar ontplooide zich niet altijd in een door Nederland gewenste richting. Atlantische samenwerking bleef de spil van het Nederlandse veiligheidsbeleid, maar kwam in de aanloop naar de Irakoorlog onder grote druk te staan. Nieuwe internationale thema’s, van terrorisme en ‘falende staten’ tot klimaatverandering en migratie, drongen zich op aan de politieke agenda.
Deze ontwikkelingen waren tevens van grote invloed op het Ministerie van Buitenlandse Zaken (BZ). De toenemende internationalisering van beleidsvraagstukken maakte het takenpakket van BZ omvangrijker en complexer. Tegelijkertijd kwam de positie van het departement binnen de Rijksoverheid onder druk te staan. Sinds de jaren negentig klonk meermalen de roep dat BZ minder een van de eigen mores doordrongen bolwerk, en meer een ‘normaal’ overheidsdepartement zou moeten worden.
Door de persoonlijke getuigenissen van betrokkenen vast te leggen en te ontsluiten, creëren wij nieuwe ingangswegen om de ontwikkeling van het Nederlands buitenlands beleid te bestuderen. De afdelingen Digitaal Databeheer en Digitale Infrastructuur (DI) van het KNAW Humanities Cluster ondersteunen het project hierin, mede door automatische processen te ontwikkelen om (bijvoorbeeld) persoons- en plaatsnamen te herkennen. DI zal tevens de gebruikersomgeving operationaliseren waarin de oral histories te lezen en te beluisteren zullen zijn.
Het eindresultaat is een website zijn waar je de video-opnames van de interviews kunt bekijken tezamen met automatisch gegenereerde (maar wel handmatig gecontroleerde) transcripties en ondertiteling. Bovendien is het via zoekfuncties mogelijk om door het totale corpus van interviews te zoeken naar interviewfragmenten die over één onderwerp of land gaan. Kortom, een vernieuwend oral history project dat gebruik maakt van de nieuwste digitale technieken en daarmee zeer bruikbaar zal zijn voor toekomstige onderzoekers en voor onderwijs- en opleidingsdoeleinden.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd via Beeld & Geluid.
In DAAN, het digitale archief van Beeld & Geluid is wel het volgende item te vinden:
De interviews met Marga Klompé (1912-1986) en Joseph Luns (geb. 1911) zijn gehouden ten behoeve van een doctoraalscriptie geschiedenis (RUU) m.b.t. rooms-katholicisme en KVP-politiek in Nederland. Klompé werd eind jaren veertig lid van de Tweede Kamer voor de KVP en bekleedde daarnaast verscheidene internationale functies. In de jaren vijftig en zestig was zij minister – de eerste vrouwelijke in Nederland – van Maatschappelijk Werk, respectievelijk CRM in verscheidene kabinetten. Later ontplooide zij vele activiteiten de kerkelijke vredesbewegingen. De KVP-er Luns bekleedde vanaf 1956 tot en met 1971 onafgebroken het ministerschap voor Buitenlandse Zaken. In 1972 werd hij secretaris-generaal van de NAVO. Kort daarop trad hij uit de KVP.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
Interviews met mr. J.M.L.Th. Cals, mr. G. van Hall, mr. J.M.A.H. Luns, drs. J.W. de Pous, prof. dr. ir. A. Vondeling ten behoeve van de Haagse Post.
Onderwerp: Nederlandse politiek, Amsterdam, Bijlmermeer, EEG
Interviewers: J. van Tijn, P. Remarque, G.B.J. Hiltermann
Transcriptie: samenvatting in de vorm van artikelen in de Haagse Post
Vul de volgende trefwoorden in:
Zoek in: Museumcollectie – Audiovisueel archief
Trefwoord: interviews
Jaar vanaf: 1988
tot: 1991
De interviews zijn op afspraak te beluisteren in Museum
Maluku, vragen kunnen gestuurd worden naar: collectie@museum-maluku.nl
Het doel van het interviewproject was om levensverhalen vast te leggen van de eerste generatie. Hen werd gevraagd naar hun ervaringen in de eerste twintig jaar in Nederland.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1930 – 1991 met de nadruk op 1951 – 1976. Er wordt voornamelijk over Nederland, Indonesië, de Molukken gesproken.
Thema’s zijn o.a. overheidsbeleid, integratie, verzet, binnenlands bestuur, RMS-regering.
Soms zijn er meerdere inventarisnummers per persoon aanwezig.
De collectie is beperkt openbaar. De collectie is niet als zodanig in het archief terug te vinden.
De collectie is geregistreerd in een oud ontoegankelijk systeem en er heeft nog geen volledige migratie plaatsgevonden. Verzoeken voor gebruik ten behoeve van onderzoek kunnen worden gestuurd naar
Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid: zakelijk@beeldengeluid.nl
De interviews zijn gehouden ten behoeve van de dissertatie van J. Bank, Katholieken en de Indonesische Revolutie, Baarn: Ambo, 1983.
Zij behandelen het Indonesiëbeleid van de Nederlandse regering en in het bijzonder de houding van de KVP in deze. Met de toenmalige fractieleider van de PvdA Van der Goes van Naters wordt gesproken over de verhouding tussen de PvdA- en de KVP-fractie inzake de Indonesische kwestie. De Graaf, Indonesië-specialist van de KVP-fractie eind jaren veertig, wordt gevraagd naar de ontwikkeling van het Indonesië-standpunt binnen de fractie. Met Van Aarden, secretaris van het Centrum voor Staatkundige Vorming in de onderhavige periode, spreekt Bank onder meer over de verhouding van dit wetenschappelijk instituut van de KVP tot partijtop en fractie en over het Indonesiëbeleid van de fractie en de invloed daarvan op de partij.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1940 – 1976.
Er wordt voornamelijk over Indonesië en Nederland gesproken. Thema’s zijn o.a. Indonesiëbeleid, PvdA-fractie, KVP-fractie.
Auteur: Jan Bank
Uitgever: Ambo
ISBN: 9789026305979
Jaar: 1983
Bank behandelt de houding van katholieken in Nederland en Indië op het niveau van de kerk en de politiek tegenover de ontvoogding van Indië in de periode 1945-1949. Maar hij haalt er zoveel bij en beschrijft diverse aspecten zo uitvoerig dat het boek tevens een studie is van het gehele terrein van de dekolonisatie van Indië. Verhalen over de onafhankelijkheidsstrijd, de rol van de Engelsen tot najaar 1946, de verspreiding van het nationalisme, opkomst en ondergang van het federalisme, het beleid van de Nederlandse regering en dat van Batavia, de besluitvorming in Djokjakarta, de internationale scène, de militaire operaties, de katholieke partijen zowel in Nederland als in Indië, de missie en zending etc.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd via Beeld & Geluid.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1957 – 1958.
Er wordt voornamelijk over Indonesië en Nederland gesproken. Thema’s zijn o.a. nationalisatie Nederlandse bedrijven.
Geïnterviewden:
Dr. W. Drees
Mr. H. van Riel
Prof.dr. J. in ‘t Veld
De collectie is onderdeel van de interviewcollectie van Stichting Film en Wetenschap (SFW).
Deze wordt beheerd door het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid.
Toegang: De collectie is beperkt openbaar. De collectie is niet als zodanig in het archief terug te vinden.
De collectie is geregistreerd in een oud ontoegankelijk systeem en er heeft nog geen volledige migratie plaatsgevonden. Verzoeken voor gebruik ten behoeve van onderzoek kunnen worden gestuurd naar het Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid: zakelijk@beeldengeluid.nl.
De collectie is in de loop van 2023 alleen toegankelijk in de leeszaal of via een beschermde omgeving (wachtwoord nodig) online te beluisteren.
De bestanden zijn niet te downloaden.
Taal: Indonesisch
Na de coup van 30 september 1965 werden vele Indonesiërs vermoord en duizenden werden opgesloten op verdenking van communistische en linkse sympathieën. Na terugkeer in de Indonesische maatschappij kregen ze te maken met stigmatisering.
Het project Taporal ging in de jaren 1990 van start. Na jaren van onderdrukking en stilte begonnen voormalig politiek gevangenen hun herinneringen aan de periode na de coup van 30 september 1965, hun gevangenschap en de jaren na hun vrijlating op te schrijven. Andere konden of wilden hun verhaal niet opschrijven. Hen werd gevraagd hun ervaringen vast te leggen in een interview. Het doel van het project was om zoveel mogelijk levensverhalen van ex-politieke gevangenen vast te leggen om er zo voor te zorgen dat dit deel van de geschiedenis niet (bewust) vergeten zou worden. Het project heeft gedeeltelijke financiering ontvangen van het IISG in 1993.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1945 – 2000. Er wordt voornamelijk over Indonesië gesproken. Thema’s zijn o.a. interneringskampen, concentratiekampen, politieke gevangenen, dwangarbeiderskampen, coup van 30 september 1965, stigmatisering, Suharto regime.
De interviews zijn hoogstwaarschijnlijk afgenomen in Indonesië gedurende Frans Stultiëns’ correspondentschap voor de KRO. Het zijn volledige ongemonteerde interviews. De interviews zijn opgenomen na de vrijlating van politiek gevangenen vanaf 1978, naar aanleiding van het bezoek van toenmalig minister-president Van Agt aan Indonesië in april 1980 en in de aanloop naar de Indonesische parlementsverkiezingen in mei 1982.
De opnames zijn via Komitee Indonesië bij het IISG ondergebracht.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1960 – 1981. Er wordt voornamelijk over Indonesië en de Molukken, Buru gesproken. Thema’s zijn o.a. politiek gevangenen, statement Nederlandse regering op persconferentie Jakarta 1980, Suharto, machtselites, corruptie, vergelijking situatie Iran en Indonesië, speciale troepenmacht, rellen in Makassar, racialisme, godsdienst, krijgsdienst, zakelijke belangen, politiek gevangenkamp Buru, isolatie, contact buitenwereld, zelfmoord, verkrachting, vrouwenafdeling, jeugdbeweging, vrouwenbeweging, boerenbeweging, jonge gevangenen, zwangerschap, toekomst van Indonesië, neokoloniaal regime, Poncke Princen, mensenrechten, politieke situatie, gevolgen van politiek gevangenschap, werkkamp, vluchtpogingen, slechte hygiënische toestanden.
Archiefbeheerder: Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG), tevens bij Universitas Gadjah Mada, Indonesië
Taal: Indonesisch
Database/inventaris: Inventarislijst met namen en andere metadata
De collectie is eind jaren negentig opgenomen. Hersri Setiawan, zelf politiek gevangene (tapol) van 1969 tot 1978 in Jakarta en op het eiland Buru, nam de interviews in verschillende landen in Europa en Azië af. Het doel was om individuele levensverhalen te verzamelen van Indonesische politieke emigranten die nog steeds in West-Europa, China, Vietnam en Indonesië wonen of woonden. De interviews gaan in op hun activiteiten als onderdeel van de Indonesische linkse intelligentsia vóór 30 september 1965 en hun levens na 1965 buiten Indonesië. Het project werd begeleid door Henk Schulte Nordholt en Willem van Schendel en gefinancierd door de Ford foundation. Naast de interviews is er ook een groot aantal egodocumenten verzameld waaronder memoires, rapporten en brieven van of over o.a. Institute of People’s Culture (LEKRA), de vakbondsbeweging en de Communistische Partij van Indonesië (PKI).
Deze collectie draait om het interviewen van Suparna S. Diredja door Celia Mather; deze interviews vonden plaats in 1982-1983 in Hoofddorp; de collectie bevat ook documentatiemateriaal over de economische en politieke situatie in Indonesië. Zie ook ‘Yes, We Did It! How the World’s Domestic Workers Won Their International Rights and Recognition’, een publicatie van Celia Mather.
De beschrijvingen van de digitale bestanden zijn gebaseerd op de bijschriften van de fysieke drager. In het geval van een cassette wordt elke kant (kant A en kant B) als een afzonderlijke eenheid beschreven. De collectie bestond oorspronkelijk uit 12 cassettes met de roepnummers GC5/638-649.
Interview door Celia Mather met Suprana Sastra Diredja, Usin Sutiwo, Bapak, Ibu Didi (meneer en mevrouw Didi), Aslam en Muntaib.
Celia Mather schrijft sinds het begin van de jaren tachtig over de rechten van werknemers in de wereldeconomie. Ze was de verslaggeefster van de Europese (2005) en mondiale (2006) conferenties voor organisaties van huishoudelijk personeel, en ondersteunde vervolgens het International Domestic Workers’ Network met het schrijven van folders, nieuwsbrieven, beleidsdocumenten, presentaties en toespraken, onder meer tijdens het proces om hun ILO-conventie C189 in 2011 binnen te halen.
documenten, presentaties en toespraken, ook tijdens het proces om hun ILO Conventie C189 in 2011 binnen te halen.