Link naar collectie:
Het project Ooggetuigen van de Gaswinning legt de komende twee jaar (vanaf april 2024) de verhalen van ten minste 100 mensen op video vast. Zo wordt op een unieke manier de recente geschiedenis aan de hand van persoonlijke verhalen verteld. De afgelopen jaren zijn al veel verhalen verzameld. Maar niet eerder zijn de getuigenissen van de inwoners en betrokkenen bij de gaswinning op een systematische en wetenschappelijke wijze vastgelegd. Dit initiatief wordt geleid door onderzoeker Nienke Busscher en geestelijk verzorger Marjo van Bergen. De interviews worden vanaf april 2024 opgenomen en gepubliceerd in de collectie van de filmbank Groningen. U kunt dus nog meedoen aan dit project!
Hier kunt vindt u meer informatie over dit project.
En hier kunt u contact opnemen om mee te doen aan de interviews.
Hier is een (NPO-)interview met de leiders van het project.
Ooggetuigen van de Gaswinning is een initiatief van negen organisaties met wortels in Groningen naar een idee van Diepduik Media. Iedere partij brengt eigen expertise in, waardoor de (wetenschappelijke) kwaliteit wordt gegarandeerd. Speciaal voor dit project wordt een stichting opgericht. Zo wordt de onafhankelijkheid geborgd en kan de opbrengst van het project goed en zorgvuldig worden beheerd.
Op DBNL staan alle transcripties van de interviews van 1962-1982
Ten huize van … is een Vlaams praatprogramma dat in 1957 voor het eerst op TV1 (Eén) te zien was.
Presentator Joos Florquin bezocht elke aflevering een Bekende Vlaming of Bekende Nederlander en interviewde hem in zijn eigen woning. Hij installeerde zich drie dagen lang in het huis van de persoon in kwestie, terwijl zijn cameraploeg beeldopnames maakte. De meeste geïnterviewden waren afkomstig uit de politieke of culturele wereld. De eerste gast was Gerard Walschap. Daarna volgden er ruim 250. In de interviews staan de geïnterviewden centraal. Zij konden vrijuit vertellen en waren enkel zelf in beeld. Oftewel, echte oral history.
In de loop der decennia interviewde Florquin een indrukwekkend aantal personen. De interviews werden achteraf neergeschreven, gebundeld en gepubliceerd in een reeks boeken. Toen Florquin in 1978 overleed werd het programma ook lange tijd stopgezet.
Pas in de jaren 90 verschenen er nieuwe afleveringen rond “Ten huize van”, ditmaal met Edward De Maesschalck als interviewer (34 afleveringen). Vanaf 2003 nam Frieda Van Wijck de presentatie over.
Een overzicht van een groot deel van de geïnterviewden:
Naam | Uitzending | Boekdeel |
Aafjes Bertus | 1969 | 7 |
Alfrink Bernardus J. | 1971 | 9 |
Aubroeck Karel | 1958 | 2 |
Avermaete Roger | 1962 | |
Baekelmans Lode † | 1963 | 3 |
Baie Eugène † | 1961 | 10 |
Baksteen Dirk † | 1963 | 3 |
Baksteen Gerard † | 1963 | 3 |
Baur Frank † | 1960 | 16 |
Boon Constant | 1977 | 17 |
Boon Louis-Paul (2) † | 1971 | 8 |
Bosmans Phil | 1978 | 15 |
Bovy Vina | 1977 | 18 |
Brachin Pierre | 1967 | 8 |
Broekx P. † | 1965 | 16 |
Brugmans Henk | 1962 | 18 |
Brulez Raymond † | 1959 | 1 |
Burssens Amaat | 1962 | |
Cardijn Jozef † | 1962 | 3 |
Carmiggelt Simon (2) | 1972 | 9 |
Caspeele Hendrik | 1973 | |
Claes Ernest † | 1958 | 1 |
Collaer Paul | 1961 | |
Collin Fernand | 1964 | 3 |
Contrijn Jef | 1974 | |
Cool August | 1968 | 7 |
Coppé Albert (2) | 1973 | 10 |
Cornelis Hendrik | 1971 | |
Cox Jan † | 1976 | 17 |
Craeybeckx Lode † | 1966 | 4 |
Daan Lea | 1969 | |
Daisne Johan † | 1972 | 10 |
Darciel Elsa | 1975 | |
De Bock Eugène † | 1962 | 16 |
De Boeck Felix | 1958 | |
De Boeck Felix | 1967 | 1 |
De Clerck Oscar † | 1960 | |
Declerck Richard | 1977 | 17 |
De Coen Jeanne † | 1961 | |
De Cuyper Floris † | 1959 | |
De Hartog Jan | 1965 | 4 |
De Jong Marinus | 1959 | 18 |
De Keyser Paul † | 1961 | |
De Leebeeck Maria | 1977 | |
Delwaide Leo † | 1969 | 8 |
De Man Yvonne † | 1965 | 4 |
De Mayer Aloïs † | 1963 | |
Demedts André | 1968 | 6 |
De Meester Johan | 1965 | |
De Meester Louis | 1969 | 16 |
De Meyer Willem | 1964 | 14 |
De Muynck Gust | 1965 | 4 |
Den Doolaard A. (2) | 1971 | 9 |
Denys Willem (2) | 1978 | 15 |
De Pillecyn Filip † | 1959 | 1 |
De Raeymaeker Louis † | 1966 | 17 |
De Ridder André † | 1961 | 1 |
De Schryver August | 1968 | 7 |
De Smedt Emiel J. | 1977 | 15 |
De Smet Léon † | 1961 | 2 |
De Spot Jan † | 1977 | 16 |
De Sutter Ignace | 1977 | 14 |
De Sutter Jules † | 1967 | 15 |
De Troyer Prosper † | 1958 | 1 |
De Vocht Lodewijk † | 1958 | 13 |
De Vree Paul | 1972 | 13 |
De Waele Fernand J.M. † | 1966 | |
De Wit Gaspar † | 1961 | |
Diels Herman | 1968 | |
Diels Joris | 1968 | 6 |
Dille Denijs (2) | 1975 | 13 |
Dumon André † | 1963 | |
Elaut Leon † | 1965 | 4 |
Elsing Johan-Mark | 1977 | 15 |
Elström Harry | 1960 | |
Eyskens Gaston (2) | 1974 | 11 |
Fayat Hendrik | 1976 | 15 |
Gerlo Aloïs | 1973 | 13 |
Gevers Marie † | 1963 | 17 |
Geyl Pieter † | 1961 | 2 |
Gheyselinck Roger † | 1970 | |
Gijsen Marnix | 1959 | 1 |
Gijsen Marnix | 1974 | 12 |
Gilliams Maurice | 1968 | 5 |
Goris René | 1975 | 12 |
Grammens Flor | 1972 | 9 |
Gronon Rose † | 1969 | 6 |
Gunzburg Nico | 1967 | 9 |
Haanstra Bert | 1976 | 13 |
Haasse Hella (2) | 1975 | 12 |
Haesaerts Paul † | 1966 | 17 |
Hagedoorn Georgette (2) | 1975 | 13 |
Helman Albert | 1976 | 14 |
Herberigs Robert † | 1960 | |
Herckenrath Antoon † | 1974 | 12 |
Herreman Raymond † | 1960 | 2 |
Heymans Corneel † | 1963 | 3 |
Hoste Marcel A.J. † | 1974 | 18 |
Hullebroeck Emiel † | 1958 | 1 |
Indestege Luc † | 1965 | 5 |
Jacquemyns Pol † | 1967 | 16 |
Janssens Magda † | 1971 | 10 |
Jespers Floris † | 1959 | 5 |
Jespers Oscar † | 1958 | 5 |
Jonckheere Karel | 1968 | 5 |
Kimpe Reimond † | 1964 | 3 |
Knuvelder Gerard | 1974 | 14 |
Kuypers Julien † | 1962 | 5 |
Lamberty Max † | 1960 | 5 |
Lampo Hubert (2) | 1973 | 10 |
Langui Emile † | 1969 | 6 |
Lauwereys Modest † | 1962 | |
Leemans Victor † | 1967 | 7 |
Leys Fanny | 1960 | 5 |
Liebaers Herman | 1973 | |
Luns J.M.A.H. | 1968 | 6 |
Maes Jef | 1975 | 18 |
Magits Leo | 1966 | 8 |
Malfait Hubert † | 1968 | 16 |
Manteau Angèle | 1967 | 5 |
Marceau Félicien | 1976 | |
Major Louis | 1967 | 7 |
Martens Adriaan † | 1963 | 3 |
Martens Gaston † | 1958 | 2 |
Masereel Frans † | 1961 | 1 |
Minnaert Marcel † | 1970 | 7 |
Minne Joris | 1958 | |
Minne Joris | 1967 | 1 |
Minne Richard † | 1962 | 1 |
Moens Wies | 1975 | 12 |
Mussche Achiel † | 1961 | 2 |
Naessens Maurits | 1961 | 6 |
Nees Staf † | 1959 | 2 |
Opsomer Isidoor † | 1957 | |
Paerels Willem † | 1959 | |
Peeters Flor | 1958 | 1 |
Peeters Karel C. † | 1970 | 11 |
Pelemans Willem | 1962 | 18 |
Philips Luc | 1971 | 9 |
Picard Leo † | 1963 | 17 |
Pieck Anton | 1973 | 11 |
Poels Albert | 1959 | 1 |
Pols André M. † | 1964 | |
Poot Marcel | 1972 | 17 |
Preud’homme Arm. | 1970 | 8 |
Renard Raf | 1977 | |
Rens Jef | 1969 | 6 |
Roelants Maurice † | 1959 | 2 |
Romein-Verschoor Annie † | 1974 | 11 |
Ruyslinck Ward (2) | 1975 | 12 |
Ryelandt Joseph † | 1959 | 10 |
Sabbe Etienne † | 1968 | |
Saverys Albert † | 1958 | 1 |
Schillebeeckx Edward (2) | 1976 | 13 |
Schmidt Annie M.G. (2) | 1974 | 11 |
Schmook Ger | 1963 | 18 |
Segers Paul W. | 1966 | 17 |
Servaes Albert † | 1966 | 3 |
Servranckx Victor † | 1961 | 5 |
Seuphor Michel | 1965 | 4 |
Slabbinck Rik | 1971 | 10 |
Stynen Léon | 1972 | 18 |
Stracke E.P. Desiderius † | 1966 | 4 |
Struye Paul † | 1971 | 8 |
Stuiveling Garmt (2) | 1970 | 8 |
Suenens Leo | 1970 | 8 |
Termote Albert † | 1970 | |
Terruwe Anna A.A. | 1972 | 10 |
Thiel Urbain † | 1967 | |
Thuysbaert Prosper † | 1962 | |
Tinbergen Jan | 1976 | 13 |
Torfs Jos | 1978 | |
Vaerten Jan † | 1974 | 12 |
Van Acker Achiel † | 1964 | 3 |
Van Aken Piet (2) | 1978 | 15 |
Vanaudenhove Omer | 1977 | 14 |
Vanbeselaere Walth. | 1970 | 18 |
Van Cauwelaert Emiel | 1976 | 17 |
Van Cauwelaert Frans † | 1960 | 2 |
Vandekerckhove Michiel | 1973 | 18 |
Van den Abeele Hugo † | 1967 | |
Vandendriessche Ern. | 1969 | |
Vandeputte Robert | 1971 | 16 |
Van der Essen Leo † | 1960 | |
(Van der Goes Hugo) | 1968 | |
Vanderlick Armand | 1969 | 7 |
Van der Meer Frits | 1973 | 11 |
Van der Meer de Walcheren Pieter † | 1966 | 4 |
Vandermeulen Lambertus † | 1974 | 12 |
Van der Mueren Floris † | 1960 | |
Van der Plaetse Antoon † | 1968 | |
Vanderpoorten Herman | 1978 | 15 |
Vandersteen Willy | 1976 | 13 |
Van de Velde Anton | 1964 | |
Van de Voorde Urbain † | 1964 | 7 |
Van Duinkerken Anton † | 1960 | 1 |
Van Eynde Jos | 1975 | 14 |
Van Hemeldonck Em. † | 1958 | 1 |
Van Hool Bernard † | 1970 | |
Van Hulse Camil | 1967 | |
Van Isacker Karel | 1977 | 14 |
Van Istendael August | 1975 | 16 |
Van Oorschot Geert (2) | 1977 | |
Van Overstraeten Jozef | 1966 | 5 |
Van Overstraeten War | 1960 | 10 |
Van Oye Paul † | 1965 | |
Van Reeth Flor † | 1959 | 14 |
Vansina Dirk † | 1965 | 4 |
Van Straaten Werenfried | 1972 | 12 |
Van Vlaenderen Michel † | 1964 | 3 |
Van Waeyenbergh Honoré † | 1961 | 2 |
Van Werveke Hans † | 1969 | 6 |
Van Wilderode Anton | 1976 | 14 |
Vercammen Jan | 1973 | 11 |
Veremans Renaat † | 1959 | 2 |
(Verlooy Jan Baptist) | 1973 | |
Victor René | 1964 | 17 |
Vinck Joseph † | 1970 | 18 |
Vranckx Alfons † | 1973 | 16 |
Walschap Gerard | 1957 | 1 |
Wasserman Ida † | 1968 | 6 |
Westerlinck Albert | – | 15 |
Wijnants Ernest † | 1960 | |
Wildiers Max | 1969 | 7 |
Yoors Eugène † | 1959 | 1 |
Soort onderzoek: wetenschappelijk
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
R.L. Schuursma interviewde F.W. Wessels over fascisme, de NSB en de Tweede Wereldoorlog. Wessels is voornamelijk bekend van zijn brochure genaamd De N.S.B.-Leiding ontmaskerd. De bloem der natie (1936). Ook schreef hij Ik beschuldig! Mijn antwoord aan Ir. Mussert N.S.B.-aanslag op de A.V.R.O. “De Telegraaf” werd misleid (1936).
Als oud-Gewestelijk Propaganda Inspecteur voor Drenthe en Noord-Overijssel van de NSB bekritiseerde hij Mussert in deze twee geschriften. Hij kaartte de zelfverrijking van de NSB-leiding, onder andere door Musserts salaris prijs te geven. Eveneens bracht hij uit dat de NSB betrouwbare leden in alle mogelijke Nederlandse verenigingen en clubs probeerde te laten infiltreren. Als voormalig lid van de NSB en klokkenluider bezit Wessels belangrijke informatie over het functioneren van de vroege NSB.
Voor meer informatie over het interview en de geïnterviewde, zie: SFW-werkuitgave no. 8 (1995), p.51
Soort interview: onderzoek
Dit interview is te vinden in DAAN, het digitale archief van Beeld & Geluid onder “Stichting film en wetenschap” en/of “Gaston Leval (Ps. Pierre Piller), Franse anarchist”
Er bestaat eveneens een transcriptie van een interview met de interviewer Rudolf de Jong
Rudolf de Jong interviewde Gaston Leval (1895-1978) over de Spaanse Burgeroorlog, het Spaanse anarchisme, collectivisaties en Levals reis naar de Sowjet-Unie in 1921. Leval (ook pseudoniem Pierre Piller) was de zoon van een communard en corrector van beroep. In 1915 trok hij als Franse dienstweigeraar naar Spanje, waar hij zich aansloot bij de anarcho-syndicalistische vakbeweging, de Confederación Nacional del Trabajo (CNT).
Na in 1921 enkele maanden in de Sowjet-Unie te hebben doorgebracht als gedelegeerde van de CNT, vestigde hij zich in 1924 in Argentinië. In 1934 keerde hij terug naar Spanje waar hij als actief lid van de CNT de Spaanse Burgeroorlog meemaakte. Terug in Frankrijk in 1938 werd hij alsnog wegens dienstweigering tot 4,5 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Hij ontsnapte in 1940 en vluchtte naar het platteland. Zijn hele verdere leven bleef hij zich in woord en geschrift inzetten voor de anarchistische zaak. Hij publiceerde een groot aantal artikelen, brochures en boeken in het Frans, Spaans en Italiaans.
De interviewer schreef een academisch artikel over dit onderwerp genaamd “Triomf en tragiek in Spanje over de CNT en het anarchosyndicalisme” Zie hiervoor bladzijde 55
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
In DAAN, het digitale archief van Beeld & Geluid is wel het volgende item te vinden: Oral History 19-11-1987 VPRO, een interview met Lichtveld over zijn werk als lid van de zuiveringscommissie voor de omroep
Zie eveneens dit vier uur lange interview van de VPRO met Lou Lichtveld
Annemieke Kaan interviewde Lou Lichtveld (1903-1996) ten behoeve van haar doctoraalscriptie geschiedenis (RUU) over Suriname. Met Helman wordt gesproken over het landsbestuur van de voormalige Nederlandse kolonie en over zijn literaire werk.
Lichtveld kwam op 18-jarige leeftijd naar Nederland, deed journalistiek werk, studeerde muziek en ontwikkelde zich tot (film)componist en filmcriticus. In 1949 ging hij terug en bekleedde verscheidene openbare functies in het land. Zo was hij van 1949-51 minister van Onderwijs en in de jaren zestig gevolmachtigd minister van het Koninkrijk der Nederlanden. Hij ontpopte zich tevens tot een inspirerende figuur in het Surinaamse culturele leven. Voor zijn boeken koos hij vaak het land tot onderwerp, zij het dat hij zich ermee voornamelijk tot een Nederlands publiek richtte. Later vestigde hij zich opnieuw in Nederland.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
Het interview is verwerkt in Nieuwenhofs artikel ‘Paul Charles Joseph Kiès’, in: Mededelingenblad. Orgaan van de Nederlandse Vereniging tot beoefening van de Sociale Geschiedenis no.35, Amsterdam: Nederlandse Vereniging tot beoefening van de Sociale Geschiedenis, maart 1969, pp.14-42.
Het artikel behandelt het leven van Kiès (1895-1968) als beroepsmilitair; als lid van de SDAP, inclusief zijn conflicten met het partijbestuur; zijn succes binnen de (ontevreden) SDAP-afdeling Friesland; het royement uit de SDAP in 1937; de oprichting door Kiès van de vereniging Het Vrije Woord, met het gelijknamige periodiek, en de omzetting van deze vereniging in de Troelstra Beweging Nederland (TBN); zijn (mislukte) pogingen te komen tot een soort volksfrontpolitiek met de CPN; zijn radicale omslag in 1940 naar het gedachtengoed van de NSB en de Waffen-SS, waarbij hij ook de TBN betrekt, die daarop nauw gaat samenwerken met de NSNAP van E.H. ridder Van Rappard; zijn anti-semitisme; zijn pro-Duitse radiopraatjes als ‘De Amsterdammer’ vanaf 1944; zijn arrestatie in 1945 en in 1948 de veroordeling door het Bijzonder Gerechtshof in Leeuwarden tot 20 jaar gevangenisstraf en levenslange ontzegging van burgerrechten. Kiès stierf enkele maanden na het interview.
Soort interview: wetenschappelijk
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
Titel: Links af, naar rechts. Portret van een politieke partij of de ommezwaai van de C.P.N. in het conflict Moskou-Peking
Auteur: Friedl Baruch
Uitgever: Kriseman, Den Haag, 1967
In de interviews vertelt ex-CPN-er Friedl Baruch (1905-1995) zijn (politieke) levensverhaal. Naast meer informatie m.b.t. de geschiedenis van de CPN dan (op dat moment) beschikbaar was, wilde de interviewer Daniël Lataster in het bijzonder zicht krijgen op de kwestie van de verhouding binnen de partij tussen internationalisme en gebondenheid aan de Sovjet-Unie enerzijds en de nationale autonomie en verantwoordelijkheid anderzijds.
Baruch was in 1905 geboren in Duitsland en bezat via zijn vader de Nederlandse nationaliteit. Hij studeerde economie in Göttingen en Hamburg en werd in 1929 actief lid van de Kommunistische Partei Deutschland (KPD). Na een gevangenisstraf van 1931-33 werd hij uitgewezen naar Nederland waar hij werd opgevangen door de Nederlandse sectie van de Internationale Rode Hulp (IRH) en onmiddellijk ingeschakeld bij het werk van deze organisatie, die zich toelegde op steun aan politieke gevangenen in het buitenland en politieke vluchtelingen in Nederland.
Tevens werd hij direct lid van de CPH (de latere CPN). In de loop van de tijd bekleedde hij verscheidene functies binnen de partij, zowel in het bestuur als bij de partijkranten: het vooroorlogse Volksdagblad en sinds de jaren ’40 De Waarheid. In de vele naoorlogse stormen binnen de partij, rond de ‘destalinisatie’, ‘Hongarije’, het conflict rond de EVC en de afsplitsing van de ‘Brug-groep’ stelde hij zich op achter de officiële partijlijn en die van de CPSU maar de koerswijziging van de partij in 1963 in de richting van volledige autonomie t.o.v. de ‘moederpartij’ in de Sovjet-Unie bracht hem in fel conflict met partijleider Paul de Groot, wat zijn schorsing en royement betekende. Hij zette zijn politieke activiteiten buiten de partij voort, onder meer door middel van de uitgave van het blad Communistische Notities en een redacteurschap van het maandblad van de Vereniging Nederland-USSR.
Daarnaast schreef hij verscheidene brochures. Over de verwikkelingen die tot zijn royement leidden, publiceerde hij: Links af/naar rechts. Portret van een politieke partij, of De ommezwaai van de C.P.N. in het conflict Moskou-Peking, Den Haag: Kruseman, 1967.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
De interviewers Michel Gijselhart en Jos Havermans spraken op 14 september 1987 met Joop Den Uyl (1919-1987) over de politicus en essayist Jacques de Kadt (1897-1988). Het interview werd naar aanleiding van het overlijden van De Kadt gepubliceerd onder de titel “De onmiskenbare tragiek van Jacques de Kadt”. Een interview met J.M. den Uyl’, in: Socialisme en Democratie no.5, mei 1988. Den Uyl overleed drie maanden na het interview overleden.
De Kadt was in de jaren twintig enkele jaren lid van de SDAP, die hij in 1932 verliet voor de Onafhankelijke Socialistische Partij (OSP), een linkse afscheiding van de SDAP. In de loop van de jaren dertig ontpopte hij zich als een felle anti-communist. Na de oorlog trad hij toe tot de PvdA. Hier leerde Den Uyl De Kadt in 1949 kennen toen hij directeur werd van de Wiardi Beckman Stichting en De Kadt redacteur was van het blad van dit wetenschappelijk bureau van de PvdA, Socialisme en Democratie. Daarnaast zaten de twee in de jaren vijftig en zestig lange tijd samen voor de partij in de Tweede Kamer. De Kadt bedankte in 1970 voor zijn lidmaatschap uit onvrede met de sterke positie die Nieuw Links zich had weten te verwerven.
Soort interview: wetenschappelijk
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
In DAAN, het digitale archief van Beeld & Geluid is wel het volgende item te vinden: Wij leven vrij 01-01-1952, een beeldessay uit 1952 gericht tegen het gevaar van dictaturen, gemaakt door Kees Stip.
In het interview wordt met schrijver, dichter, scenarist en filmmaker Kees Stip (1913-2001) gesproken over zijn aandeel in de produktie van een aantal Rijksvoorlichtingsdienstfilms in de jaren vijftig. De nadruk ligt hierbij op de film Wij leven vrij!, die hij in 1952 in opdracht van de Rijksvoorlichtingsdienst voor Polygoon-Profilti maakte. Dit was een propagandafilm die de noodzaak van de Nederlandse inspanningen ten behoeve van de NAVO over het voetlicht moest brengen en daarnaast het publiek probeerde te overtuigen van de onvermijdelijke keuzes die daarom in de binnenlandse bestedingen gemaakt dienden te worden.
De interviewers Ankie van Eekelen en Bernadette Meertens verwerkten het interview in hun doctoraalscriptie over de film: Wij leven vrij! 1950-1952, Utrecht (doctoraalscriptie Contemporaine Geschiedenis, Universiteit van Utrecht), 1988. Het komt tevens terug in hun artikel ‘Wij leven vrij! Analyse van een propagandafilm’, in: Jaarboek Mediageschiedenis 2, Amsterdam: Stichting Mediageschiedenis, 1990, pp. 91-112.
Zowel film als scriptie zijn bij SFW te raadplegen.
Zie eveneens de VPRO documentaires over Kees Stip: deel 1 en deel 2.
De collectie is nog niet gedigitaliseerd en daarom niet direct in te zien bij Beeld & Geluid. Digitalisering kan wel worden aangevraagd bij Beeld & Geluid via: zakelijk@beeldengeluid.nl
De interviews zijn gehouden ten behoeve van de drie uur durende documentaire film Indonesia Merdeka!, die Roelof Kiers in 1976 voor de VPRO maakte. De geïnterviewden spreken over de ontwikkelingen van de onafhankelijkheidsstrijd in Indonesië vóór, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog tot aan de soevereiniteitsoverdracht door Nederland op 27 december 1949. De documentaire werd voor het eerst uitgezonden op 1 december 1976. Daarna is zij nog verscheidene malen herhaald.
Geïnterviewden zijn:
– fam. M.E. Marsman, planters;
– dr. Roeslan Abdulghani, nationalistisch jeugdleider, leider revolutie Soerabaja, ministerie van Voorlichting van de republiek;
– mr. Mohammad Hatta, nationalistisch leider, vice-president republiek Indonesië;
– dr. P.J. Koets, leraar, lid Stuwgroep, politiek adviseur van de lt. gouverneur-generaal, politiek adviseur van de HVK;
– generaal T.B. Simutapang, KNIL luitenant, generale staf TNI;
– generaal A.H. Nasoetion, ex-KNIL vaandrig, jeugdleider, commandant Siliwangi divisie, opperbevelhebber TNI;
– dr. Abu Hanifa, arts;
– Johan Fabricius, BBC-correspondent, journalist.
VPRO Documentaire – Roelof Kiers (1976)
Indonesia Merdeka (1976) | Nederlands Indië/Indonesië Onafhankelijksheidsstrijd
Epos over de strijd die vooraf ging aan het uitroepen van de Republiek Indonesië in 1949. De onafhankelijkheidstrijd wordt gereconstrueerd met uniek historisch materiaal en aan de hand van herinneringen, lotgevallen en anekdotes van prominente ooggetuigen die de onafhankelijkheidstrijd meemaakten.