De interviews zijn gemaakt t.b.v. de drie uur durende documentaire film Geschiedenis van een plek, die Hans Verhagen samen met Armando in 1978 voor de VPRO-televisie maakte over het concentratiekamp Amersfoort (gemeente Leusden). Zij benaderen hun onderwerp als de geschiedenis van het (‘schuldige’) terrein. Aan de orde komen: het ontstaan van het kamp in 1939 als legerplaats voor gemobiliseerde Nederlandse militairen, zijn functie als concentratiekamp van de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, het gebruik als repatriëringskamp de eerste maanden na de bevrijding en als interneringskamp voor Nederlandse SS-ers en NSB-ers direct daarna, de afbraak eind jaren ’60 ten behoeve van de nieuwbouw voor het Politie Opleidingscentrum De Boskamp. De nadruk ligt echter op de periode dat het kamp als concentratiekamp van de Duitse bezetter diende.

De film werd uitgezonden als laatste aflevering van de reeks Het gat van Nederland, op 14 mei 1978. Veel van de interviews worden gedeeltelijk wandelend, inclusief filmcamera, door de omgeving van het kamp gehouden.

In deze interviews vertellen Van Dam, Kleinveld, Molenaar, Zoetmulder, Wolders, Van den Burg, Van den Berg, Robeer, kapelaan Slots en Schols als ex-gevangenen over hun ervaringen in het kamp. Zij waren er veelal vanwege verzetsactiviteiten in terechtgekomen. Zij spreken onder meer over de kampbeulen Berg en Kotälla. Daarnaast komen aan het woord: de aannemer die de barakken in 1939 bouwde (Herzinger); de beheerder van de begraafplaats nabij het kamp, die de doden uit het kamp begroef maar ook levenden van het terrein smokkelde (Jansen); een gemeentearbeider uit Leusden die waar mogelijk de gevangenen hielp met ontsnappingen,
het verzenden van brieven etcetera (Schut); de zoon van de eigenaar van hotel Oud-Leusden, dat tijdens de bezettingsperiode was gevorderd door de Duitsers en direct tegen het kamp aanlag (Jets); de huisschilder die de barakken zowel in 1939 schilderde als in 1945, korte tijd na de bevrijding (Van Hoven); de Amersfoortse groenteleverancier van het kamp (Van Zomeren); de sloper van de laatste barakken eind jaren ’60 (Van Essen); de al enige tijd vóór de oorlog in Nederland woonachtige Duitser Engbrocks, die in 1941 als straf werd opgeleid tot SSkampbewaker in Amersfoort en door vele gevangenen de ‘goede Duitser’ wordt genoemd omdat hij hen probeerde te helpen; de medewerkster van het Nederlandse Rode Kruis Van Overheem, die met name het laatste oorlogsjaar zoveel mogelijk voedselpakketten het kamp in probeerde te krijgen en die door de gevangenen de ‘witte engel van Amersfoort’ werd genoemd (zij speelde tevens een belangrijke rol in het kamp in de paar maanden dat het dienst deed als repatriëringscentrum voor Nederlanders die terugkeerden uit Duitsland); de kampcommandant van nà de bevrijding (Van Zwol); de directeur van de Politie Opleidingsschool
De Boskamp, wiens instituut eind jaren zestig op het terrein gevestigd werd (Steenlaar); enkele naamloze leerlingen en een sportleraar van de politie-opleiding over het verleden van het terrein in korte gesprekjes.

Geïnterviewden: Frans van de Berg, Jan van den Burg, N. van Dam, Willy Engbrocks, R. van Essen, H. Hertzinger, A. van Hoven, Evert Jansen, Martin Jets, Gerrit Kleinveld, ds. O. Molenaar, mw. van Overheem, Henk Robeer, Joep Schols, Arie Schut, Jean Slots, M. van Steenlaar, Hans Wolders, S.H.A.M. Zoetmulder, A. van Zomeren, C. van Zwol, enkele anonieme personen.

Herman Teerhöfer is er in geslaagd een groot aantal overlevenden te interviewen, uitgaande van hun levensverhaal, over hun persoonlijke ervaring en beleving van de gebeurtenissen en omstandigheden van voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.

De indringende verhalen zijn vastgelegd bij de mensen thuis, in beeld en geluid. Alle geïnterviewden geven in het interview ook een boodschap voor toekomstige generaties.

Centrale vragen in de interviews zijn:

• Hoe hebben zij kunnen overleven en waar hebben zij kracht uit geput?
• Waar hebben zij mentale steun uit geput? Wat was hun houvast?
• Hoe hebben zij ondanks vele verlieservaringen en trauma’s zin gegeven aan hun leven na de oorlog?
• Hoe hebben zij antisemitisme voorafgaand aan en na afloop van de Tweede Wereldoorlog ervaren?
• Welke boodschap hebben zij voor de toekomstige generaties in verband met verdraagzaamheid en tolerantie?

Van de getuigenissen en verhalen gaat de waarschuwing uit “Nooit meer oorlog” en zij roepen tegelijkertijd op om de vrijheid, die we nu genieten, te koesteren en te vieren.

Breed inzetbare interviews
In de loop der jaren is een grote verzameling interviews vervaardigd. De onderwerpen beslaan een breed palet van aspecten van de Tweede Wereldoorlog, door de diverse achtergrond en omgeving waarin de geïnterviewden verkeerden.

Smolinski Foundation wil een grote verzameling interviews ontsluiten op een manier die geschikt is om te gebruiken tijdens lessen op scholen en presentaties voor culturele en maatschappelijke organisaties. Daarnaast wordt gewerkt aan digitaal, interactief lesmateriaal. Ook kunnen interviewfragmenten worden gebruikt in museale presentaties.

Overzicht van de beschikbare interviews

• 84 levensverhalen van Auschwitz-overlevenden:
  • 20 geïnterviewden zijn vanuit Kamp Vught gedeporteerd naar Auschwitz
  • 28 geïnterviewden zijn vanuit Kamp Westerbork gedeporteerd naar Auschwitz
  • 36 geïnterviewden zijn vanuit andere kampen en getto’s buiten Nederland gedeporteerd naar Auschwitz
• 25 levensverhalen van joodse mensen die in de onderduik tijdens de Tweede Wereldoorlog wisten te overleven
• 11 levensverhalen van mensen die in de Tweede Wereldoorlog deelgenomen hebben aan het joods verzet
• 8 levensverhalen van overlevenden van Westerbork en Bergen-Belsen
• 3 levensverhalen van overlevenden van alleen Westerbork
• 1 levensverhaal van een overlevende van o.a. Kamp Amersfoort
• 10 levensverhalen van overlevenden van Jappenkampen in voormalig Nederlands-Indië
• 2 levensverhalen van mensen die in de Tweede Wereldoorlog kind waren van NSB-ouders
• 8 levensverhalen van verzetsmensen en oud-politiek gevangenen van Kamp Vught
• 20 levensverhalen van mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben overleefd en die bijvoorbeeld getuige waren van een bombardement (Nijmegen, Tilburg of Rotterdam), of de hongerwinter hebben meegemaakt, of zich bij de bevrijding hebben aangesloten bij de geallieerden, of andere getuigenissen van de Tweede Wereldoorlog in Nederland
• 10 levensverhalen van mensen die getuige zijn geweest van de Jodenvervolging in bijvoorbeeld Amsterdam, Leiden en Tilburg, mensen die in de Tweede Wereldoorlog getuige zijn geweest van gevangenen die in Kamp Amersfoort of kamp Vught te werk gesteld werden buiten het kamp. Deze mensen woonden ten tijde van de oorlog in de directe omgeving van Kamp Amersfoort of van Kamp Vught.
• 10 levensverhalen van mensen die Anne Frank voor en/of tijdens de oorlog in Amsterdam en/of in Westerbork, Auschwitz-Birkenau en/of Bergen-Belsen meegemaakt hebben. Zij waren klasgenoot of hartsvriendin van Anne Frank in Amsterdam, of zij waren medegevangene in Westerbork, Auschwitz-Birkenau en/of Bergen-Belsen.

Oral history interviews met feministen die een pioniersrol hebben gespeeld in de geestelijke en lichamelijke gezondheidszorg voor vrouwen.

Voor korte beschrijvingen van de geïnterviewden zie de website van Artria

De afgelopen vijftig jaar is een groot aantal migranten naar Amersfoort gekomen om een nieuw leven op te bouwen. Over hun geschiedenis was in Archief Eemland niets terug te vinden. Om dit te veranderen en toekomstig bronnenonderzoek mogelijk te maken stelt Archief Eemland zich ten doel bronnenmateriaal over migranten te verzamelen. Met het oral history project ‘Diversiteit van het Amersfoorts Geheugen’ is hiervoor een basis gelegd.

Inmiddels bestaat de collectie uit 40 interviews (waarvan 24 openbaar toegankelijk) met Amersfoortse migranten. Op www.archiefeemland.nl staat informatie over de inhoud en achtergrond van het project.

Deze collectie is onderverdeeld in: 1. Marokkaans migranten (5 interviews), 2. Vluchtelingen (4 interviews), 3. Allerlei migranten (8 interviews), 4. Turkse migranten (21 interviews)

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond in de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN) een kerkstrijd plaats die resulteerde in de zogenaamde Vrijmaking van 1944. Met de Vrijmaking verlieten 90.000 gereformeerden de GKN (ongeveer twaalf procent) en stichtten een nieuw kerkgenootschap, later de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) genoemd.

Over de beleving van de kerkscheuring in oorlogstijd door destijds jonge gemeenteleden is weinig bekend.
In dit oral history-project project komt een aantal van hen aan het woord. Centraal staat de vraag hoe zij de kerkscheuring in oorlogstijd hebben ervaren.

Het schisma in oorlogstijd was een ingrijpende gebeurtenis. Het nationaalsocialisme werd door de meeste gereformeerden als een antichristelijke ideologie beschouwd. De leden van de GKN speelden dan ook een relatief grote rol in het verzet tegen de bezetter, al zijn er ook bekende gereformeerden die zich aansloten bij NSB en SS. De verdeeldheid kon tweeledig zijn: zowel voor of tegen het nazisme, als zowel voor of tegen de kerkscheuring. De nauwe banden van vriendschap en familie binnen de gemeenschap stonden in ieder geval onder grote druk. Van meet af aan zijn zij die tot een afscheiding overgingen, bekritiseerd vanwege de verbroken eenheid. De Vrijgemaakten benadrukten echter dat het hen in kerk en samenleving om dezelfde strijd voor vrijheid van geweten ging.

Nationaal Monument Kamp Amersfoort, op de grens van Leusden en Amersfoort, is een van de drie bekendste Nederlandse herinneringscentra. In de periode 1941 tot 1945 hebben ongeveer 37.000 gevangenen voor korte of langere tijd vastgezeten in dit doorgangs-, tevens strafkamp dat onder direct bevel stond van de SS.

In de loop der jaren heeft Nationaal Monument Kamp Amersfoort meer dan 100 oud-gevangenen kunnen interviewen over hun tijd in het kamp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit zijn bijzondere interviews, die een indrukwekkend inkijkje geven in hoe het leven indertijd was in Kamp Amersfoort. Verhalen over strafappèls, het slechte eten, het wrede regime, maar ook over medegevangenen en hoe je als gevangene probeerde te overleven. Voor zover mogelijk worden alle interviews in de komende tijd beschikbaar gesteld.