Op 31 maart 1943 stegen van een basis in Groot-Brittannië Amerikaanse bommenwerpers op voor een missie tegen de Duitse bezetter van Nederland. Doelwitten waren de Rotterdamse haveninstallaties. Vanwege een samenloop van ongunstige omstandigheden, waaronder het slechte weer dat de navigatie bemoeilijkte, kwamen 70 zware bommen terecht op de Rotterdamse woonwijk Bospolder-Tussendijken. Er vielen circa 326 doden en de ravage was enorm. Branden konden niet direct geblust worden door een tekort aan water en verspreidden zich snel door de sterke wind. Honderden gewonden en duizenden daklozen moesten in de toch al moeilijke oorlogsomstandigheden worden opgevangen.

In het kader van dit oral-history-project zijn ooggetuigen geïnterviewd van dit geallieerde vergissingsbombardement. De ooggetuigen vertellen over de gevolgen van het bombardement voor hun persoonlijk leven en over de betekenis ervan voor de sociale cohesie in de getroffen wijk. Ook komt de vraag aan de orde wat dit geallieerde bombardement heeft betekend voor de anti-Duitsgezindheid van de betrokkenen.

Jonge Kaapverdiaanse Rotterdammers namen in 2014 interviews af bij Kaapverdianen die tussen 1955 en 1975 in de stad waren aangekomen en er een bestaan hadden opgebouwd.

In 2021 bestudeerde Maxime Schut, student International Studies aan de Universiteit Leiden zes interviews uit 2014. Ook interviewde ze zeven Kaapverdiaanse interviewers over waarom het voor hen belangrijk was om aan het project mee te doen. Zo is er een collectie interviews gevormd op beeld en geluid, getranscribeerd en soms vertaald.

Met de podcast wordt de aandacht gevestigd op deze collectie en op de geschiedenis van Kaapverdianen in Rotterdam, maar ook op het belang van bewaren van dit soort verhalen voor toekomstige generaties.

_{010nu – Eerste generatie Kaapverdianen vertellen verhaal aan Rotterdam Vertelt}

Op de avond van 9 november 1944 werden 8.000 Duitse soldaten ingezet bij Aktion Rosenstock. In stilte werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd. Op de twee daaropvolgende dagen werden in totaal ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd naar Duitsland. Dwangarbeid was het belangrijkste doel maar de bezetter wilde door middel van de razzia ook alle weerbare mannen uit West-Nederland verwijderen.

Tijdens hun tewerkstelling in Duitsland en Oost-Nederland zijn ten gevolge van ziekte, ondervoeding, vluchtpogingen en oorlogshandelingen enige duizenden Rotterdammers omgekomen. Na afloop van de oorlog keerden de meeste dwangarbeiders huiswaarts als Displaced Persons.

Met de gevangenneming van 52.000 mannen is de razzia van Rotterdam de grootste klopjacht die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Voor het project Reis van de Razzia zijn er in totaal 76 interviews opgenomen met getuigen die inzichtelijk maken wat zich heeft afgespeeld.

Razzia’s. Deportatie mannen, Rotterdam. Foto is gemaakt in een woning aan de Oudedijk te Rotterdam. 10/11/1944. © L.M.A. van der Werff

Op de website van Ongekend Bijzonder vind je levensverhalen van vluchtelingen die de afgelopen 40 jaar naar Nederland zijn gekomen. Het oral history project Ongekend Bijzonder legde 248 levensverhalen vast als onderdeel van de hedendaagse geschiedenis.

ongekendbijzonder.nl