De interviews zijn afgenomen door Louise Elisabeth van Groningen, roepnaam Wies, dochter van een Nederlandse KNIL-militair en een Molukse moeder en actief in de beweging van zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwen (zmv-vrouwen). Haar doel was om verhalen van zmv-vrouwen en breder de levensverhalen van Indische en Molukse vrouwen en hun voorouders vast te leggen. 

Met de interviews in deze bundel heeft de schrijfster Molukse vrouwen in diaspora zichtbaar willen maken. Aldus blijft hun onderbelichte geschiedenis, die toch ook Molukse geschiedenis is, in de herinnering voortleven. Voor hun kinderen, voor de Molukse gemeenschap, maar ook voor de Nederlandse samenleving die de hunne werd.

Interviews van RTV Midden-Brabant met oud-inwoners van Waalwijk en omstreken.

Ooggetuigen 1940-1945 Herinneringen aan Sprang-Capelle, Waalwijk en Waspik in oorlogstijd – Waalwijk, Loon op Zand 2011 – lokale omroep RTV-Midden-Brabant

Interviews met ooggetuigen van de oorlog 1940-1945 uit de gemeente Waalwijk (inclusief Sprang-Capelle en Waspik) op historische locaties en met historische beelden.

Eric de Lange (1947-2003), socioloog, deed onderzoek naar Socialistische Jeugd van Nederland opgericht in 1960.

Uit het contact tussen de Zaanse PSP-jongeren en leden van de radicale Politeia-afdeling in Rotterdam; beweging voor jonge mensen die leemte moest opvullen na het wegvallen van traditionele socialistische jeugdbewegingen. SJ had revolutionair socialistische grondslag en streefde door middel van acties en studiekringen naar een betere maatschappij. In deze nieuwe beweging domineerden de Politeianen. De SJ werd een kleine, maar zeer actieve en gedisciplineerde organisatie. Men probeerde de traditionele idealen en symbolen van de socialistische arbeidersbeweging in ere te houden. Voorbeelden hiervan waren de pinksterkampen, de aanspreektitel van ‘kameraad’ en het dragen van blauwe hemden.

Interviews van Henne Pauli over het voorzitterschap van Wim Kok van de FNV met Joop den Uyl, Chris van Veen, Piet Vos en Kok zelf.

Joop den Uyl in juli 1983. 83 min.

Chris van Veen, voorzitter van het Verbond van Nederlandse Ondernemingen (VNO). 97 min.

Piet Vos, secretaris van de Industriebond FNV. 139 min.

Wim Kok. 93 min.

Interviews van Pauli met politici en vakbondsbestuurders: Willem Aantjes, Fons Arnolds, Wim Duisenberg, Ruud Lubbers, Greetje Lubbi, Piet Steenkamp, Jan Terlouw en  Karin Adelmund.

Willem Aantjes en Ruud Lubbers op 25 oktober 1978 naar aanleiding van het debat over ‘Bestek ’81’ . 124 min.

Fons Arnolds, kenner van de katholieke arbeidersbeweging, op 20 maart 1983 over de toekomst van de FNV. 124 min.

Wim Duisenberg op 16 juli 1984 over de SER. 91 min.

Greetje Lubbi, voorzitter van de Voedingsbond FNV, op 20 maart 1983. naar aanleiding van de honderdste sterfdag van Karl Marx over de sporen van Marx in de vakbeweging. 94 min.

Piet Steenkamp over arbeidstijdverkorting. 62 min.

Jan Terlouw over een door D’66 uitgebracht rapport over technologische vernieuwing en sociaal-economisch beleid. 65 min.

Karin Adelmund. 45 min.

Het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) in Amsterdam investeert al weer enkele jaren in zogenaamde ‘oral history projecten’. Wat onder meer inhoudt: via gesprekken en interviews zicht krijgen op aspecten van sociale en vakbondsgeschiedenis, die je niet zo direct terugvindt in het meeste geschreven of digitale materiaal.
Dat leidt in 2016-2017 tot een serie uitgebreide en boeiende interviews met Wim Kok (1938-2018), in 2018 gevolgd door een reeks niet minder spannende gesprekken met Lodewijk de Waal.
Begin 2023 heeft de volgende loot aan de stam van dit project het licht gezien: de Henk Muller tapes. Vier interviews met deze door de wol geverfde vakbondsman.

Het resultaat: vele uren uniek vakbondshistorisch videomateriaal. Hieronder het complete overzicht én de links naar de interviews.

Tim Debroyer maakt mooi gebruik van oral history en koppelt dit fraai aan de resultaten van het archiefonderzoek. Hij benadert het onderwerp vanuit verschillende perspectieven, dat van de patiënt, de medische hoek, de verpleegkunde en andere disciplines. Juist die aanpak vanuit meerdere perspectieven laat zien dat de geschiedenis van de verpleging geen geïsoleerd vakgebied is. 

Ook de inhoud van de scriptie is origineel. TBC is een enorm probleem geweest en je zou verwachten dat het met de komst van penicilline was opgelost. Deze scriptie laat voortreffelijk zien hoe groot het aandeel van verpleegkundigen bij de uitschakeling van TBC als ziekte is geweest. Het creatieve gebruik van interviews met verpleegkundigen maakt de onzichtbare kant van de verpleegkundige praktijk zichtbaar.

Deze masterproef plaatst het ‘einde’ en het verdwijnen van een zogezegd overwonnen ziekte centraal door longtuberculose te analyseren in de periode na de Tweede Wereldoorlog, op het moment dat antibiotica de behandeling van de ziekte transformeerden. Het sanatorium Elisabeth te Sijsele dient daarvoor als casestudy. Tim Debroyer heeft de transformatie van dit sanatorium en de daarmee gepaard gaande ervaringen van patiënten en personeel onderzocht aan de hand van archiefonderzoek en interviews. Deze casestudy begint aan het einde van de Tweede Wereldoorlog wanneer de introductie van antibiotica een hele reeks veranderingen in gang zet binnen het sanatorium en eindigt bij de sluiting van de laatste sanatoriumdienst in Sijsele in 1986. Zijn analyse van wat zich in Sijsele voltrok tijdens deze sleutelperiode biedt zo een diepgaande blik op een bredere transformatie in de aanpak van tuberculose in binnen- en buitenland.

De reeks toont hoe de gebeurtenissen van 75 jaar geleden een stempel hebben gedrukt op de volgende generaties. Ze wil ook tonen hoe onze maatschappij sinds de Tweede Wereldoorlog met de herinnering aan de Holocaust omgaat. Interviews met twaalf kinderen van overlevenden van de Holocaust.

Daarnaast zijn er interviews gehouden met zeven experten uit verschillende domeinen, die de systematiek van de nazi-vernietigingspolitiek ontleden.

De Holocaust maakte in België tienduizenden slachtoffers. Voor Joden die het overleefden, zou de oorlog nooit voorbij zijn. Immens was vaak het verlies dat ze een plaats moesten geven. Hun kinderen kregen een loodzware erfenis te verwerken. Ze moesten ook hun weg zoeken in een samenleving die pas met jaren vertraging de volle waarheid over de oorlog onder ogen wilde zien. Het zijn ervaringen waar ze een leven lang over hebben nagedacht.

De afleveringen zijn in België online op canvas.be te bekijken.

De getuigenissen uit de spraakmakende Canvasreeks Kinderen van de Holocaust zijn nu samengebracht in boekvorm. Het boek wordt samengesteld door Piet Boncquet en verschijnt in samenwerking met Canvas. Historicus Geert Clerbout, de eindredacteur van de documentairereeks en de auteur van onder meer Publiek geheim, schrijft het voorwoord. Piet Boncquet (1958) is historicus en archeoloog. Hij was jarenlang journalist bij de kranten Het Nieuwsblad en De Tijd. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog stapten tienduizenden Belgen in het verzet tegen de nazi’s. Hun kinderen getuigen over die oorlogsperiode. Wat deden hun ouders, waarom gingen ze in het verzet en hoe gevaarlijk was dat?

Veel verzetslieden werden opgepakt door de Duitsers. Die arrestaties staan 75 jaar later bij vele kinderen nog op het netvlies gebrand.

Vanaf het moment van de Duitse inval in mei 1940 begon het verzet tegen de bezetting. Vaak ging het om gewone burgers die, uit overtuiging of uit vaderlandsliefde, actief of passief verzet pleegden tegen Duitse soldaten, de Duitse oorlogsmachine en Belgische collaborateurs. In de loop van de oorlog organiseerde het verzet zich en werd het gewelddadiger, omdat de bezetter zich genadeloos opstelde. De diepe tegenstelling tussen ‘witten’ en ‘zwarten’, tussen verzetslui en collaborateurs, heeft de naoorlogse samenleving getekend. Onder meer daardoor is, zeker in Vlaanderen, het verhaal van de weerstand minder bekend. Onterecht, zoals blijkt uit de pakkende getuigenissen in Kinderen van het verzet.

De afleveringen zijn in België online op canvas.be te bekijken.

Het boek Kinderen van het verzet werd samengesteld door Piet Boncquet en verscheen in samenwerking met Canvas. Piet Boncquet (1958) is historicus en archeoloog. Hij was jarenlang journalist bij de kranten Het Nieuwsblad en De Tijd. Sinds 2013 is hij freelance journalist en redacteur en schreef hij onder meer Lief en leed. Prostitutie tijdens de Eerste Wereldoorlog en Het Laatste Avondmaal naar Leonardo da Vinci. Een wonderlijke geschiedenis.

Twintig getuigen doen hun verhaal: 13 mannen en 7 vrouwen die behoren tot drie generaties. Ze komen uit Italië, Griekenland, Spanje, Marokko en Turkije en vertegenwoordigen daarmee de landen die, tussen de Tweede Wereldoorlog en de migratiestop van 1974, het grootste aantal arbeidsmigranten hebben geleverd aan de Belgische economie.

Zij of hun (groot)ouders kwamen naar België uit economische noodzaak, om aan politieke onderdrukking te ontsnappen, of zelfs gewoon voor het avontuur. Het waren mijnwerkers, fabrieksarbeiders, huispersoneel. Hun kinderen zijn arbeiders, ondernemers, maatschappelijk werkers, een taxichauffeur en een schooldirecteur. De makers hebben gezocht naar zoveel mogelijk variatie… en toch blijken al deze mensen een bijzonder groot aantal ervaringen te delen.

Zesdelige documentairereeks die het verhaal vertelt van de arbeidsmigratie naar België sinds de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) maakten ca. 800 Nederlandse strijders deel uit van de Internationale Brigades.

De collectie omvat 63 gedigitaliseerde audiocassettes met interviews gehouden door Jaap-Jan Flinterman , Rik Vuurmans , Frans Groot , Hans Dankaart en Henk Otjens met oud-Spanje strijders.

De interviews zijn gebruikt voor de doctoraalscriptie In het geweer tegen het fascisme, Nederlandse Interbrigadisten in de Spaanse burgeroorlog (Signatuur: 1990/531 fol) en het boek van Hans Dankaart, Jaap-Jan Flinterman, Frans Groot en Rik Vuurmans De oorlog begon in Spanje, Nederlanders in de Spaanse Burgeroorlog 1936-1939. (Signatuur: 2008/3503).

De typoscripten zijn in het archief “Collectie Nederlandse deelnemers aan de Internationale Brigades in de Spaanse Burgeroorlog”, (ARCH 020806 inv. nrs. 33-48; 57-68).

De ervaringen van de ca. 600 Nederlanders die naar Spanje gingen om het fascisme te bestrijden, gebaseerd op interviews met oud-Spanjestrijders.

Voorafgaand aan de Publicatie De oorlog begon in Spanje voltooiden Frans Groot en Rik Vuurmans in 1985 een scriptie aan de UvA In het geweer tegen het fascisme: Nederlandse interbrigadisten in de Spaanse Burgeroorlog

Interviews werden afgenomen met ongeveer 20 oud-Spanjestrijders.