Geef een of meerdere zoektermen op.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.
De afleveringen zijn in te zien via het VRT archief.
Belga Sport is een Vlaamse documentaire-televisiereeks die kantelmomenten in de Belgische sportgeschiedenis uitbeeldt. Het programma, dat gemaakt wordt door Woestijnvis en te zien is op de Vlaamse openbare omroep Canvas, diept fragmenten uit het VRT-sportarchief op en werpt met getuigenissen nieuw licht op ‘bekende’ feiten. De ondertitel luidt dan ook Oude sportverhalen in een nieuw daglicht. De eerste reeks werd uitgezonden in het voorjaar van 2007. Onlangs kwam een nieuwe reeks uit in 2024. In juni 2008 werd Belga Sport onderscheiden met de Prijs van de Televisiekritiek. En begin 2011 ontving het programma een nominatie bij de Vlaamse Televisie Sterren in de categorie ‘Beste Informatieprogramma’.
Er bestaat eveneens een podcast met de makers van Belga Sport. Deze kunt u hier vinden.
In DAAN, het digitale archief van Beeld & Geluid te vinden met de metadata creatorname: “Vossen” of de termen “Oral History van de Omroep”
In de jaren ’80 zag het Omroepmuseum, de voorloper van Het Instituut voor Beeld en Geluid, in dat de tijd rijp was om de verhalen vast te leggen van de pioniers van de Nationale Omroep. De programmamakers waren inmiddels op leeftijd. Het Omroepmuseum nam deze kans om hun levensverhalen vast te leggen voor het nageslacht. Deze interviews – onder het initiatief van Harrie Vossen – bevatten waardevolle informatie over de beginjaren van de omroep en de verdere levens van de pioniers. Ruim dertig jaar later verscheen een vervolg op deze interviews.
Deze collectie bestaat daardoor uit twee delen die van karakter verschillen: de eerste reeks van 31 audio-interviews met omroeppioniers stamt uit 1982-1993 en zijn gehouden door Harrie Vossen. Ze vallen daardoor onder de collectie Harrie Vossen en zijn via DAAN, het digitale archief van Beeld & Geluid te vinden met de metadata creatorname: “Vossen”. Deze interviews behandelen de periode 1930-1980 en belichten de eerste jaren van de Nationale Omroep. Zie hiervoor eveneens de volgende twee overzichten van de wiki van Beeld & Geluid over de collectie Harrie Vossen en omroeppioniers: allereerst een overzicht van de geïnterviewden hiervan. Ten tweede een overzicht van deze interviews zelf met delen van de transcripties. De collectie Vossen is een schat voor informatie wat betreft omroeppioniers.
De tweede reeks van 139 interviews stamt uit de periode 2010-2012 en gaat over de ervaringen van medewerkers met het werken voor de omroep. Deze interviews behandelen de periode 1940-2012. Zowel jong als oud nam deel aan deze interviews waardoor de inhoud sterk uiteenloopt. Deze interviews zijn te vinden in het archief van Beeld en Geluid onder de serie Oral History van de Omroep.
Zie voor deze collecties ook ons artikel “De verborgen schat van Beeld & Geluid”
Herman Teerhöfer is er in geslaagd een groot aantal overlevenden te interviewen, uitgaande van hun levensverhaal, over hun persoonlijke ervaring en beleving van de gebeurtenissen en omstandigheden van voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.
De indringende verhalen zijn vastgelegd bij de mensen thuis, in beeld en geluid. Alle geïnterviewden geven in het interview ook een boodschap voor toekomstige generaties.
Centrale vragen in de interviews zijn:
Van de getuigenissen en verhalen gaat de waarschuwing uit “Nooit meer oorlog” en zij roepen tegelijkertijd op om de vrijheid, die we nu genieten, te koesteren en te vieren.
Breed inzetbare interviews
In de loop der jaren is een grote verzameling interviews vervaardigd. De onderwerpen beslaan een breed palet van aspecten van de Tweede Wereldoorlog, door de diverse achtergrond en omgeving waarin de geïnterviewden verkeerden.
Smolinski Foundation wil een grote verzameling interviews ontsluiten op een manier die geschikt is om te gebruiken tijdens lessen op scholen en presentaties voor culturele en maatschappelijke organisaties. Daarnaast wordt gewerkt aan digitaal, interactief lesmateriaal. Ook kunnen interviewfragmenten worden gebruikt in museale presentaties.
Overzicht van de beschikbare interviews
Archief en inventarisnr.: AVD0016 t/m AVD00206
In zoekveld Objectnummer invullen: AVD
De interviews zijn nog niet allen ontsloten. De interviews zijn op afspraak te beluisteren in Museum Maluku, gevestigd in Museum Sophiahof. De AVD-nummers zijn digitaal te beluisteren. (Aan)vragen kunnen gestuurd worden naar: collectie@museum-maluku.nl.
Ter gelegenheid van het vijftigjarig verblijf van Molukkers in Nederland in 2001 heeft toenmalig minister van Grote-Stedenbeleid en Integratie, Roger van Boxtel opdracht gegeven voor een onderzoek naar Molukkers in Nederland, de studie In Nederland gebleven. 173 interviews zijn afgenomen met Molukkers in Nederland. Daarnaast zijn er in twee deelprojecten nog 17 interviews afgenomen, namelijk in een deelonderzoek naar de organisatie Interkerkelijk Contact Comité Ambon-Nederland (ICCAN) in 2004 en in een onderzoek naar het woonoord Genapium en de Molukse wijk in Gennep in 2004 – 2005.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1930 – 2006.
Er wordt voornamelijk over Nederland en Indonesië, de Molukken en Nieuw-Guinea gesproken.
Thema’s zijn o.a. kerken, kerkelijke organisaties, zelfzorg, Bouwburo Molukse kerkgebouwen, GIM, vechtpartijen, huisvesting, wijken, RMS-ideaal, kumpulans, repatriëring, politieke organisaties, politiek, RMS-besprekingen, RMS-strijd, eenheidsstaat, deelstatenpolitiek, studenten, KNVB, voetbal, BP, ICCAN, stichtingen, organisaties, Commissie Köbben, Tjandu, Muhabbat, zending, contractpensions, Islam, identiteit, godsdienst, religie, opvoeding, rituelen, moskeeën, burgeroorlog, wijkleven, CAZ, zelfzorg, minderheden, overheidsbeleid, woningen, IWM, arbeid, minderheden nota, commissie Verwey-Jonker, woonoorden, opleidingen, opvoeding, Actie Wassenaar, KPK, wandelmarsen, cultuurverschillen, huwelijken, gemengd, gijzelingen, wapens, welzijn, hulpverlening, racisme, radicalisering, marechaussee, krijgsgevangenschap, KNIL, Politionele Acties, overtocht, RMS-herdenkingen, RST, KST, coup Westerling, vliegtuigen, opleiding, soldatenleven, opheffing KNIL, SPMT, familieleven, politieke organisaties, geweld, ontruimingen, politieoptreden, samenzweringen, bezettingen, burgemeesters, vrouwenorganisaties, Korans, levensbeschouwingsonderwijs, integratie, repatriëring, oriëntatiereizen, Joint Committee, reisorganisaties, RMS-organisaties, Missie Militair, FAA, Joint Committee, pensioenen, Indo-Europeanen, ICCAN, stichtingen, CAZ, Faciliteitenwet, Molukkersnota, Stichting Door de Eeuwen Trouw (DDET).
Smeets, H., & Steijlen, F. (2006).
In Nederland gebleven.
De geschiedenis van Molukkers 1951 – 2006.
Uitgeverij Bert Bakker en Moluks Historisch Museum.
Studie – ter gelegenheid van het vijftigjarig verblijf in Nederland in 2001 – naar de geschiedenis van de 12.500 Molukkers, voornamelijk militairen van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger en hun gezinnen, die in 1951 in Nederland aankwamen.
De collectie wordt vooralsnog beheerd door Mediabedrijf Noterik. De collectie zal waarschijnlijk overgedragen worden aan DANS.
Bij interesse kan contact opgenomen worden met mediabedrijf Noterik.
De stichting Levende Herinneringen/Menghayati Kenangan heeft in het kader van Het Gebaar (Ministerie van VWS, 2000) levensverhalen vastgelegd. Het doel dat daarmee het koloniale deel van de geschiedenis niet vergeten zou worden. De levensverhalen van de geïnterviewden zijn grotendeels op chronologische wijze vastgelegd.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1930 – 2007.
Er wordt voornamelijk over Nederland en Indonesië gesproken. Thema’s zijn o.a. Japanse bezetting, ‘bersiap’, Indonesische revolutie, repatriëringsgolf 1962, ervaringen in Nederland, verzet.
De interviews zijn in het Indonesisch
Na de coup van 30 september 1965 werden vele Indonesiërs vermoord en duizenden werden opgesloten op verdenking van communistische en linkse sympathieën. Na terugkeer in de Indonesische maatschappij kregen ze te maken met stigmatisering.
Het project Taporal ging in de jaren 1990 van start. Na jaren van onderdrukking en stilte begonnen voormalig politiek gevangenen hun herinneringen aan de periode na de coup van 30 september 1965, hun gevangenschap en de jaren na hun vrijlating op te schrijven. Andere konden of wilden hun verhaal niet opschrijven. Hen werd gevraagd hun ervaringen vast te leggen in een interview. Het doel van het project was om zoveel mogelijk levensverhalen van ex-politieke gevangenen vast te leggen om er zo voor te zorgen dat dit deel van de geschiedenis niet (bewust) vergeten zou worden. Het project heeft gedeeltelijke financiering ontvangen van het IISG in 1993.
De interviews gaan in op gebeurtenissen en ervaringen in de jaren 1945 – 2000. Er wordt voornamelijk over Indonesië gesproken. Thema’s zijn o.a. interneringskampen, concentratiekampen, politieke gevangenen, dwangarbeiderskampen, coup van 30 september 1965, stigmatisering, Suharto regime.
Indonesische soldaat voor de executie van zogenaamde communistische verdachten. [Bron: insideindonesia.com]
Met het project IK KOM TERUG worden de herinneringen van evacués en de impact van het oorlogsverleden verzameld, vastgelegd en gedeeld. De herinneringen zijn op een andere manier invoelbaar gemaakt in een expositie en podcast, en worden daarmee doorgegeven aan de huidige en volgende generatie.
Ongeveer 150.000 inwoners uit Arnhem en omstreken moesten tijdens of na de Slag om Arnhem evacueren (1944-1945). Sommigen konden elders in Nederland terecht bij familie, maar duizenden anderen werden ondergebracht bij wildvreemden of vonden onderdak in openbare gebouwen. Mensen trokken vaak van het ene naar het andere adres met dezelfde zorgen: zou er genoeg voedsel en brandstof zijn? Zou de bezetter de mannen komen oppakken voor tewerkstelling? Wanneer konden ze weer naar huis? Zou er nog wel iets zijn om naar terug te keren? Het duurde nog tot september 1945 voordat de meesten konden terugkeren naar wat over was van hun huizen. Veel tijd om stil te staan bij wat mensen hadden meegemaakt was er niet. Op de puinhopen bouwden zij hun leven weer op.
Afgelopen maanden zijn honderdtien evacués en of hun families geïnterviewd over de impact van de Slag om Arnhem, vluchten en weer terug komen. Al deze herinneringen verschijnen op de website van het Airborne Museum.
Twintig van de herinneringen zijn opgenomen in een podcastserie met Linda Geerdink. Samen met dichter Jesse Laport en illustratoren van Funny Farm vertaalden tieners de verhalen van de evacués naar het heden. Beleef hun ontmoeting en voel wat oorlog met je doet.
>>Vanaf 12 april zijn wekelijks vier afleveringen te beluisteren via je favoriete podcast kanalen.
De trein staat symbool voor de verhalen over oorlog die de wereld rondgaan. Van vroeger, maar ook van nu. Het verdriet dat mensen met zich meedragen. Dat is de betekenis achter de trein die ik op de rand van het bord heb getekend.”
-Tren Nieuwhart-
Interviews met oud-leden van de Arbeiders Jeugd Centrale met als rode draad hun persoonlijke ervaringen, en de eventuele rol van de AJC hierin, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De interviews zijn de basis voor het boek door Geertje Marianne Naarden (Amsterdam, 1979)., 112 audiocassettes waarvan (vooralsnog) 24 gedigitaliseerd. Op de cassettes staan hoofdzakelijk interviews met voormalig leden van de Arbeiders Jeugd Centrale (AJC), met nadruk op hun ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog en de eventuele rol die de AJC daarin speelde. De interviews zijn de basis voor het boek Onze jeugd behoort de morgen…: de geschiedenis van de AJC in oorlogstijd door Geertje Marianne Naarden (Amsterdam, 1989). Alle interviews zijn afgenomen door Geertje Marianne Naarden, voor een deel vergezeld van mede-interviewer Ad van Moock. Naast de interviews bevatten enkele cassettes een radio-uitzending, een werkbespreking, een AJC-reünie, een lezing met discussie na afloop en enkele groepsbijeenkomsten 1 interview is gedaan door Rie Spanjer voor haar boek De AJC dat waren wij . Dit interview is tevens gebruikt door Naarden als bron voor haar boek Onze jeugd behoort de morgen…: de geschiedenis van de AJC in oorlogstijd .
Auteur : Geertje Marianne Naarden
ISBN : 9789068610413
Uitgever : Amsterdam University Press B.V.
Mensen aan het werk aan een plooimachine in het Sint-Niklase metaalconstructiebedrijf Nobels-Peelman, 1972.
Sint-Niklaas, Stadsarchief.
140 interviews door leerlingen
Sint-Maarten Bovenschool Beveren: 46 interviews met dienstmeisjes (24), dokwerkers (11) en landbouwers (11)
Sint-Jorisinstituut Bazel: 40 interviews met ex-werknemers van de Rupelmondse scheepswerf CNR (14), mensen die vertellen over leven en werk en ontspanning in de Kruibeekse polders (17), landbouwers (9)
Sint-Amelberga Instituut Temse: 13 interviews met ex-Boelwerfarbeiders
Onze Lieve Vrouw Presentatie Sint-Niklaas: 10 interviews met ex-werknemers van tapijtfabriek Meert (2) en steenbakkerij Scheerders Van Kerchove (8)
15 kroongetuigeninterviews
integrale interviews op DVD
Mondelinge geschiedenis met scholen rond 8 thema’s
Econonomisch verhaal van Wase bedrijven en beroepssectoren aangevuld met persoonlijke verhalen.
8 thema’s:
Rond het midden van de vorige eeuw kende het Waasland een grote economische bloei, in bedrijfssectoren als de textielnijverheid, metaalconstructie en scheepsbouw. Grote en kleine bedrijven boden werkgelegenheid aan duizenden mensen. In het laatste kwart van de 20ste eeuw echter stopten tal van deze bedrijven noodgedwongen hun activiteiten, met alle gevolgen van dien.
50 jaar werk in het Waasland is een mondelinge geschiedenisproject. De Erfgoedcel Waasland vulde de geschiedenis van de Wase bedrijven en beroepssectoren aan met de persoonlijke verhalen van mensen die hier in de tweede helft van de 20ste eeuw werkten. Die getuigenissen schetsen een kleurrijk beeld van wat “werk” betekende in de periode 1945-1995.
De resultaten werden gebundeld op een DVD met video- en audiofragmenten en bijhorende documenten.
Verplichte registratie als lezer van het Algemeen Rijksarchief en Rijksarchief in de Provinciën.
Gerlinda Swillen is licentiaat Germaanse talen en geaggregeerde voor het hoger secundair onderwijs (1964). In 2016 verdedigde ze aan de VUB een doctorsthesis over de oorlogskinderen. Van 2009 tot 2013 was ze woordvoerder van het internationaal netwerk BOW i.n. (Born Of War international network).
Mondelinge getuigenissen vormen een van de belangrijkste bronnen voor het onderzoek van Gerlinda Swillen over de oorlogskinderen. Sinds 2008 heeft ze tientallen getuigen geïnterviewd. De gedigitaliseerde interviews werden neergelegd bij het CegeSoma. De kinderen geboren uit een relatie van Belgische moeders met Duitse vaders werden in het Frans, Nederlands of Duits geïnterviewd. Dit geluidsarchief werd aangevuld met vele foto’s. Een groot aantal getuigen wil anoniem blijven en de opnames zijn dus nog niet vrij raadpleegbaar. Een specifieke toelating wordt verstrekt door de onderzoekster.
