Het betreft deels een verzameling interviews die zijn afgenomen door onderzoekers van het voormalige Sociaal-Historisch Centrum voor Flevoland, dat in 2004 opging in Erfgoedcentrum Nieuw Land, en dat vanaf 2017 onderdeel is van Erfgoedpark Batavialand te Lelystad.
Maker / eigenaar collectie:
Erfgoedpark Batavialand
Periode:
1975-2021
Aantal interviews:
400
Toegankelijkheid:
Fragmenten via Flevolandsgeheugen.nl
Archiefplek:
Erfgoedpark Batavialand te Lelystad
Interviews betreffen uiteenlopende onderwerpen: geschiedenis van de Zuiderzeevisserij, het Joodse werkdorp in de Wieringermeer, komst van bewoners naar de IJsselmeerpolders, politiek en bestuur, geschiedenis van de overheidsdiensten in de IJsselmeerpolders, stedenbouw en ontwerpgeschiedenis, landbouw, natuurbeheer, gezondheidszorg, etc. Erfgoedpark Batavialand beheert ook interviews die door Landschapsbeheer Flevoland zijn afgenomen met bewoners van Noordoostpolder en Zeewolde betreffende het landschap van de IJsselmeerpolders.
Emyu in het Centraal Museum voor de tentoonstelling “Ik neem je mee, van rugzak naar museum”
Foto-expositie:
DE WEDEROPBOUW VAN MIJN LEVEN
Opera:
stadsopera onderweg
Tentoonstelling:
Ik neem je mee
En vele andere culturele co-creaties op basis van de oral history interviews
De collectie is ondergebracht bij DANS:
Stichting BMP – Bevordering Maatschappelijke Participatie (2016): Thematische collectie: Ongekend Bijzonder – Oral History project. DANS.
Op de website van Ongekend Bijzonder vind je levensverhalen van vluchtelingen die de afgelopen 40 jaar naar Nederland zijn gekomen. Het oral history project Ongekend Bijzonder legde 248 levensverhalen vast als onderdeel van de hedendaagse geschiedenis.
Na de 50-jarige herdenking van de Watersnoodramp, die op Texel, in Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-Holland zoveel littekens naliet, is er hernieuwde aandacht voor de verhalen van de ooggetuigen.
Oud-directeur van het Watersnoodmuseum Jaap Schoof – zelf ook ooggetuige – heeft het project ‘Oral History, 1953 het verhaal’ opgezet. Schoof spreekt met slachtoffers, redders en hulpverleners. Hoewel het project officieel in november 2013 is afgerond, komen er nog steeds verhalen binnen. Inmiddels beslaat het archief meer dan 300 interviews en 500 uitgeschreven herinneringen.
Doel van het project: Het ontsluiten, verzamelen en duurzaam bewaren van de geschreven en door middel van beeld en/of geluidopnames verkregen (on)bekende verhalen van of naar aanleiding van de watersnoodramp.
Zie vooral ook het oral history project in de jaren negentiig van Selma Leydesdorff
De verhalen van en na 1 februari 1953, door slachtoffers, hulpverleners en andere direct betrokkenen van de watersnoodramp die op Texel, in Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-Holland zoveel littekens naliet.