José Gotovitch werd geboren in 1940. Licenciaat geschiedenis van de Université libre de Bruxelles (ULB), waar hij zelf lange tijd hedendaagse geschiedenis doceerde. Zijn doctorale verhandeling uit 1988 betrof de Belgische communisten van 1939 tot 1944.  Gotovitch was sinds 1967 werkzaam bij het Navorsings- en Studiecentrum voor de Geschiedenis van de Tweede wereldoolog, het latere CegeSoma. Hij was er directeur van 1988 tot 2005. Hij was ook lang wetenschappelijk directeur van het Centre des archives communistes de Belgique (CARCOB) .

José Gotovitch bestudeerde voornamelijk het communisme in België maar ook de Kommunistische Internationale  in Moskou. Hij werkte ook over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in een sociale en prosopografische context. De vele  interviews (bijna 400) die hij maakte tussen  1970 en het eind van de jaren ’90 betreffen grotendeels het  communisme in België (KPB), maar ook de verzetsgroepen tijdens de Tweede Wereldoorlog en de collaboratie (Rex, flamingantisme). Hij interviewde o.a. vele binnen- en buitenlandse politici, ministers en secretarissen-generaal . In het kielzog van die interviews publiceerde hij een groot aantal artikels en werken zoals L’An 1940 ; Du rouge au tricolore ; Du communisme et des communistes en Belgique : approches critiques ; L’Europe des communistes : identités politiques européennes ; La Seconde Guerre mondiale en Belgique : orientation archivistique ; Les occupations allemandes en Belgique, etc.

Het Nederlands Volksbuurtmuseum heeft een collectie van 250 interviews.

Een kleine selectie uit de interviews is te zien op hun website

Interviews betreffen uiteenlopende onderwerpen: geschiedenis van de Zuiderzeevisserij, het Joodse werkdorp in de Wieringermeer, komst van bewoners naar de IJsselmeerpolders, politiek en bestuur, geschiedenis van de overheidsdiensten in de IJsselmeerpolders, stedenbouw en ontwerpgeschiedenis, landbouw, natuurbeheer, gezondheidszorg, etc. Erfgoedpark Batavialand beheert ook interviews die door Landschapsbeheer Flevoland zijn afgenomen met bewoners van Noordoostpolder en Zeewolde betreffende het landschap van de IJsselmeerpolders.

Op de website van Ongekend Bijzonder vind je levensverhalen van vluchtelingen die de afgelopen 40 jaar naar Nederland zijn gekomen. Het oral history project Ongekend Bijzonder legde 248 levensverhalen vast als onderdeel van de hedendaagse geschiedenis.

ongekendbijzonder.nl

Op basis van het Nederlandse project Ongekend Bijzonder is het Europese project Specially Unknown opgezet. Een internationaal oral history project waarbij verhalen werden verzameld van vluchtelingen over hun reis naar en leven in Europa. 

Speciallyunknown.eu

Daarnaast zijn er een aantal culturele presentaties gemaakt op basis de oral history interviews van Ongekend Bijzonder. 

Na de 50-jarige herdenking van de Watersnoodramp, die op Texel, in Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-Holland zoveel littekens naliet, is er hernieuwde aandacht voor de verhalen van de ooggetuigen.

Oud-directeur van het Watersnoodmuseum Jaap Schoof – zelf ook ooggetuige – heeft het project ‘Oral History, 1953 het verhaal’ opgezet. Schoof spreekt met slachtoffers, redders en hulpverleners. Hoewel het project officieel in november 2013 is afgerond, komen er nog steeds verhalen binnen. Inmiddels beslaat het archief meer dan 300 interviews en 500 uitgeschreven herinneringen.

Doel van het project: Het ontsluiten, verzamelen en duurzaam bewaren van de geschreven en door middel van beeld en/of geluidopnames verkregen (on)bekende verhalen van of naar aanleiding van de watersnoodramp.

watersnoodmuseum.nl

Zie vooral ook het oral history project in de jaren negentiig van Selma Leydesdorff

“HET WATER EN DE HERINNERING”

De verhalen van en na 1 februari 1953, door slachtoffers, hulpverleners en andere direct betrokkenen van de watersnoodramp die op Texel, in Zeeland, Noord-Brabant en Zuid-Holland zoveel littekens naliet.