menu
Geef een of meerdere zoektermen op.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.

‘I’ll be back’ collection

 
Time period: 1944
Number of interviews: 110
 

Ik kom terug!

Met het project IK KOM TERUG worden de herinneringen van evacués en de impact van het oorlogsverleden verzameld, vastgelegd en gedeeld. De herinneringen zijn op een andere manier invoelbaar gemaakt in een expositie en podcast, en worden daarmee doorgegeven aan de huidige en volgende generatie.

 

Vluchten

Ongeveer 150.000 inwoners uit Arnhem en omstreken moesten tijdens of na de Slag om Arnhem evacueren (1944-1945). Sommigen konden elders in Nederland terecht bij familie, maar duizenden anderen werden ondergebracht bij wildvreemden of vonden onderdak in openbare gebouwen. Mensen trokken vaak van het ene naar het andere adres met dezelfde zorgen: zou er genoeg voedsel en brandstof zijn? Zou de bezetter de mannen komen oppakken voor tewerkstelling? Wanneer konden ze weer naar huis? Zou er nog wel iets zijn om naar terug te keren? Het duurde nog tot september 1945 voordat de meesten konden terugkeren naar wat over was van hun huizen. Veel tijd om stil te staan bij wat mensen hadden meegemaakt was er niet. Op de puinhopen bouwden zij hun leven weer op.

 

Alle verhalen bij het Airborne Museum

Afgelopen maanden zijn honderdtien evacués en of hun families geïnterviewd over de impact van de Slag om Arnhem, vluchten en weer terug komen. Al deze herinneringen verschijnen op de website van het Airborne Museum.

Listen in as new generations adopt memories

Twenty of the memories were included in a podcast series with Linda Geerdink. Together with poet Jesse Laport and illustrators from Funny Farm, teenagers translated the evacuees’ stories into the present. Experience their encounter and feel what war does to you.

>>From 12 April, four episodes each week can be listened to via your favourite podcast channels.

 

 

The train symbolises the stories of war that go around the world. From the past, but also from today. The grief people carry with them. That is the meaning behind the train I drew on the edge of the board.” 

-Tren Nieuwhart-