menu
Geef een of meerdere zoektermen op.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.

De levensverhalen van migrantenouderen in de klas

Oudere migranten, die in de jaren zestig naar Nederland kwamen en bijvoorbeeld werkten bij Melkunie en de Fokkerfabriek, gaan hun verhalen vertellen voor de klas. Dit om het migrantenleven in de spotlight te zetten en de geschiedenis onder de aandacht te brengen bij scholieren. ‘Zonder hen was de Nederlandse economie nooit sterk zoals het nu is’, aldus initiatiefnemer van het project Sahin Yildirim.

In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw ontstond er in Nederland een groot gebrek aan arbeidskrachten. Nadat men eerst gastarbeiders uit landen als Italië, Spanje, Joegoslavië, Griekland en Turkije had aangetrokken, kwam er eind jaren zestig een stroom van arbeiders uit Marokko op gang.

‘Migrantenouderen hebben veel meegemaakt. Vanuit een ander land en een andere cultuur, gingen ze pionieren en bouwen aan een betere toekomst. Hoe was dat? Wat lieten ze achter en wat hebben ze in Nederland gevonden? Het project ‘De levensverhalen van migrantenouderen in de klas’ gaat met verhalen van migrantenouderen aan de slag en geeft ze een podium waar ze trots mogen zijn op hun levensverhaal. Middels gastlessen op scholen willen we leerlingen/ scholieren kennis maken met het begrip ‘migratie’ , ‘cultuur’, ‘erfgoed’ en de geschiedenis van migrantenouderen uit hun stad. Wij geloven dat het vertellen van deze verhalen bijdraagt aan het besef van eigen identiteit en dat wij leven in een samenleving van vrede, solidariteit en vrijheid’, aldus Sahin Yildirim.

 

Les over migratie

‘Middels gastlessen op scholen willen we leerlingen kennis laten maken met het begrip ‘migratie’ en de geschiedenis van migrantenouderen uit hun stad. Vervolgens worden deze opa’s en oma’s door de kinderen geïnterviewd en worden hun verhalen opgetekend. De verhalen worden zo teruggegeven aan de ouderen en zo breed mogelijk gedeeld met inwoners van de stad’, vertelt Yildirim. ‘Met het vastleggen van deze migratieverhalen brengen we onze gezamenlijke geschiedenis in beeld en genereren aandacht voor migratie in het algemeen en migrantenouderen in het bijzonder.’