Het levensverhaal als kunstwerk

OP TIJDPAD

Wat gaan we doen?

We gaan op tijdreis. Op zoek naar het verleden. Dat doe je door je opa of je oma of een andere oudere te ondervragen. Het interview ga je opnemen met een videocamera. Je gaat twee keer op stap samen met een medeleerling. De ene keer ben jij degene die de vragen stelt. Dan is je medeleerling cameraman/vrouw. De tweede keer gaat het andersom. De opnames die jullie maken kunnen bewaard worden in een archief. Ze worden later misschien gebruikt voor het maken van geschreven verhalen over vroeger, of een film of een toneelstuk. En als je later zo oud bent als je opa nu, kun je jezelf in de oude opname terug zien en horen als kind, dat met die al lang overleden opa over vroeger praat.

Waarom zou je eigenlijk oudere mensen interviewen?

Natuurlijk is het leuk om een keer te doen alsof je journalist bent. En je kunt over vroeger heel andere dingen horen dan je leert op school. Over gewone dingen als eten of verliefd worden. Over leven zonder telefoon of computer. Soms kom je bij een interview dingen tegen die in de geschiedenislessen wel verteld zijn, maar nu pas voor je gaan leven. Omdat iemand die het meemaakte er zelf over vertelt. Dan lijkt het wel eens of je er zelf ineens ook bij bent. Dat je meereist op het tijdpad. Je kunt vragen wat je wilt. Verderop in dit boekje vind je alvast wat voorbeeldvragen. Je zult merken dat oudere mensen het vaak heel leuk vinden als ze jou kunnen vertellen hoe het vroeger was. Zo worden verhalen in de familie doorgegeven.