In 1975 werd in Nederland de eerste vrouwenvereniging van vrouwen uit Turkije in Nederland opgericht, de HTKB (Hollanda Türkiye Kadinlar Birligi). De eerste Marokkaanse vrouwenvereniging MVVN (Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland) volgde in 1982. Beide landelijke organisaties zetten zich in voor gelijke rechten. In 1987 richtten zij, samen met andere organisaties, het Komitee Zelfstandig Verblijfsrecht voor migrantenvrouwen op, dat een lange strijd begon om het afhankelijke verblijfsrecht van migrantenvrouwen van tafel te krijgen. Andere belangrijke aandachtspunten waren het bestrijden van vooroordelen en stereotiepe beelden over buitenlandse vrouwen en het opkomen voor het recht op onderwijs. Ook organiseerden de organisaties taallessen en themabijeenkomsten voor vrouwen.
Zelforganisaties kregen in de jaren tachtig en negentig (bescheiden) subsidies van het Rijk en gemeentes. Later werden de (rijks)subsidies onwenselijk geacht, omdat ze de integratie in de weg zouden staan. Dat maakte hun voortbestaan moeilijk. De HTKB werd uiteindelijk in 1995 opgeheven. De belangrijkste taken werden overgenomen door de Amsterdamse afdeling (ATKB).
De MVVN zet zich nog steeds in voor het versterken van de maatschappelijke positie van vrouwen, maar naast de MVVN zijn er veel lokale initiatieven bijgekomen. In veel wijken in Nederland bestaan organisaties van vrouwen die zich op vrijwillige basis inzetten voor de leefbaarheid in hun wijken, die steun bieden aan mensen die het moeilijk hebben en tal van thematische bijeenkomsten organiseren.
Met het project de Geschiedenis van de Turkse en Marokkaanse vrouwenbeweging in 40 verhalen wil stichting BMP/ het Knooppunt ‘Sprekende geschiedenis’:
Het project is in juni 2023 van start gegaan met een voorbereidende fase waarin een literatuurstudie wordt gedaan, proefinterviews worden gehouden en een Stuurgroep voor het project wordt samengesteld. De totale looptijd van het project is anderhalf jaar.
Financiers: