Indisch Knooppunt

Het Indisch Knooppunt is door het KITLV geïnitieerd en uitgevoerd samen met het Indisch Wetenschappelijk Instituut (IWI). Het plan kwam uit de koker van Fried Fischer en Herman Bussemaker. Financiering kwam uit Het gebaar. In 2001 zijn Indische organisaties bevraagd over of ze een archief hebben en/of kennen en zijn ze geïnterviewd over hun eigen ontstaansgeschiedenis. Dit heeft geleid tot een digitale onderzoeksgids en een audiocollectie met interviews met Indische organisaties. De doelstelling was om de genealogie van Indische organisaties te schrijven. De interviews waren een combinatie van biografische interviews en interviews over de
organisatie(s) waar de geïnterviewden bij betrokken waren in de jaren 1980 – 2005, zoals Moesson, Indo tv etc.

In 2014 is het Indisch Knooppunt (de digitale gids) overgedragen aan UB Leiden. Zij hebben op een zeker moment de digitale gids uit de lucht gehaald.

Thema’s zijn o.a. Indische organisaties, ontstaansgeschiedenis, genealogie, biografie.

De collectie is nog niet toegankelijk. In 2023 zal de collectie overgedragen worden aan de UB Leiden.

Tijdens de herdenking van het einde van de oorlog in Nederlands-Indië in 1990 gooide een Indische Nederlander een ei naar minister-president Ruud Lubbers. De eigooier was verbolgen over de manier waarop de Nederlandse overheid Indische Nederlanders negeerde. Dit ‘ei-incident’ was een van de aanleidingen voor het ontstaan van een overleg tussen de Nederlandse regering en Indisch Nederland. Het was tevens het begin van een periode waarin meerdere Indische organisaties tot bloei kwamen. Tegelijkertijd waren er Indische organisaties actief die al vanaf de jaren vijftig de Indische cultuur en identiteit uitdroegen. Dit boek gaat over wat belangenbehartigers, cultuurondernemers, Indische media en veel andere organisaties tussen 1980 en 2010 te vertellen hadden over wat ‘Indisch’ was.

‘Een scherpe én genuanceerde analyse […]. De keuze voor organisaties als primaire ingang om het vestigingsproces te bestuderen is een wezenlijk toevoeging aan de literatuur waarin het individuele of juist het institutionele niveau van analyse domineert.’