Simmerlân

Ook Simmerlân (1996), waarin Hylke Speerstra verslag deed van de wandeltochten die hij (toen nog als hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant) twee zomers achtereen door Friesland maakte, werd weer volgens dit procedé geschreven.

It Simmerlân, gebaseerd op nieuws dat te klein was om de krant te halen. ‘Dan sprak ik mensen op straat aan. In een mum van tijd keerden ze zich helemaal binnenstebuiten over hun bestaan, over hun eenzaamheid.’

Simmerlân is een bundel met 27 verhalen die Speerstra aanvankelijk als journalistieke impressies in de Leeuwarder Courant publiceerde, toen hij in de zomers van 1994 en 1995 door Friesland wandelde. Die impressies werden – uitgebreid en verwerkt – in 1996 als boek uitgegeven. Eén van die verhalen heet In dauwiete moarn yn Spears (Een ochtend – nat van de dauw – in Spears). Tijdens die wandeling ontdekt Speerstra dat de aloude familieboerderij er niet meer was. Hij mijmert dan even over Hantsje Jans: ‘Hy hat myn famylje erflik belêste mei it reedriden’ (Hij heeft mijn familie erfelijk belast met het schaatsen).