Corridor naar het verleden

Oral history, vastgelegd door studenten van Govers’ Pedagogical Academy, gebaseerd op de herinneringen van 1400 inwoners van Veghel, waarvan 10% persoonlijk geïnterviewd werd door de auteur.

Deze verhalen, vaak gedetailleerd en direct geciteerd, vormen de hoogtepunten van het boek. Het stevige fundament bestaat uit Govers’ samenstelling van deze diverse materie tot een lokale geschiedenis. Veghel staat in het middelpunt, terwijl het grotere gebeuren als achtergrond en coulissen wordt geschetst.

Voor de lokale bevolking is dit ongetwijfeld een waardevol naslagwerk om ‘s avonds doorheen te bladeren. Voor buitenstaanders kan het echter overweldigend zijn met zijn overvloed aan details, namen, zijsporen en uitweidingen. Maar binnen deze context verdienen het onderzoekswerk en de gebruikte methoden veel waardering. Het verhaal begint met de opkomst van Veghel langs de Zuid-Willemsvaart, de mobilisatie, de gebeurtenissen in mei, en de omzwervingen van de Luchtwachters in Veghel tijdens een chaotische vlucht. Vervolgens wordt de voelbare bezetting, het lot van de kleine Joodse gemeenschap, de dreiging van de Arbeitseinsatz en de Luchtbeschermingsdienst beschreven. Het verzet, dat vaak zorgt voor een delicate balans tussen reputaties, komt ook aan bod. Tot slot wordt de bevrijding besproken, die op 17 september 1944 letterlijk uit de lucht kwam vallen, gevolgd door hevige gevechten om de ‘corridor’ naar Nijmegen open te houden, ondanks felle Duitse tegenstand.