Geef een of meerdere zoektermen op.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.
Gebruik dubbele aanhalingstekens om in de exacte woordvolgorde te zoeken.
Oral history gaat over spreken en het delen van verhalen, maar wat betekenen stiltes binnen oral history eigenlijk? Tijdens het symposium ‘Silence is (not) an option: Re-Thinking Oral History Post #MeToo’ werd er dieper ingegaan op de betekenis van stiltes binnen oral history. Op deze pagina kun je meer lezen over het wetenschappelijk perspectief op stiltes en oral history. Het onderwerp is onderverdeeld in drie subthema’s:
1. Stiltes tijdens interviews
2. Zwijgen of het zwijgen opleggen
3. Historische stiltes
Tijdens oral history interviews vallen altijd wel stiltes. Het is een kunst om als interviewer op gepaste tijden stil te zijn, maar ook geïnterviewden vallen vaak stil. Wat betekenen die stiltes? het kan zijn dat een geïnterviewde zich ongemakkelijk voelt, of juist zo gemakkelijk dat hij/zij stil durft te zijn. Misschien is het onderwerp te zwaar om over te praten, of zit er schaamte aan vast. Ook kunnen herinneringen zo diep zitten dat er even over moet worden nagedacht.
In het pdf-document hiernaast vind je samenvattingen van onderstaande onderzoeken die zijn gewijd zijn aan stiltes tijdens interviews.
Ruth Beecher: “A silence register: Doctors, nurses and psychologists on their role in
protecting children from sexual abuse”
Antje van Kerckhove: “Diethylstilbestrol and (breaking) silence in affected families (Belgium, 1970’s – present)”
Anne-Sophie Crosetti: “On and off the record: Narrative strategies of Catholic counsellors in conversation with a socio-historian”
Niet alleen tijdens oral history interviews vallen er stiltes. Vaak praten getuigen tientallen jaren niet over een bepaald onderwerp, bijvoorbeeld omdat er een stigma op het onderwerp zit of door vermoeidheid om het over het onderwerp te hebben.
Hier lees je meer over onderzoeken die gewijd zijn aan langere tijd zwijgen of het zwijgen opgelegd krijgen.
Romaine Girod: ‘‘Silences and speech on sexual violence in the Catholic Church in Switzerland’’
Estelle Freedman: ‘’Before ‘’Sexual Harassment’’: Silence and Speech in U.S. Women’s Oral Histories’’
Tim Debroyer: “The End of Tuberculosis? Stigma and Silence in the Aftermath of Disease”
Het onderbelichte verhaal naar boven brengen is een belangrijk thema binnen oral history. In het verleden werd er bijvoorbeeld vaak gezwegen over de ervaringen van vrouwen. Oral history kan die perspectieven belichten.
In het bijgevoegde document vind je samenvattingen van twee onderzoeken:
Tracey Loughran: ‘’Trauma’ and ‘Resilience’ in Women’s Narratives of Sex, Sexuality and Sexual Consent’’
Eleanor Strangways: “Uncovering the experiences of female religious in Congo (1960 – 1980)”
Het verslag is geschreven door Liesbeth Knaeps, stagiaire bij ‘Sprekende geschiedenis’.
Tijdens het symposium waren er verschillende panels die dieper ingingen op de achtergronden en betekenissen van stiltes en zwijgen vanuit een wetenschappelijk oral history perspectief. Hieruit vloeiden ook verschillende discussies.
Bovenstaande subthema’s zijn gebaseerd op Liesbeth’s aanwezigheid bij het symposium. Het volledige verslag mét drie panels en discussies is links te vinden.
Het symposium werd georganiseerd door AVG-Carhif, het Archief- en Onderzoekscentrum voor Vrouwengeschiedenis in Brussel, in samenwerking met postdoctoraat-onderzoekers Tinne Claes van KUleuven, Juliette Masquelier van Université Libre Bruxelles en Marjolein van Bavel van UAntwerpen en vond plaats op 17 & 18 november 2022. Deze pagina doet slechts verslag van de tweede dag (18 november).
